Vertaling van "indésirables – plaintes " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Définition: Le patient attribue ses symptômes au trouble somatique d'un système ou d'un organe innervé et contrôlé, en grande partie ou entièrement, par le système neurovégétatif: système cardio-vasculaire, gastro-intestinal, respiratoire, et urogénital. Les symptômes sont habituellement de deux types, aucun des deux n'évoquant un trouble somatique de l'organe ou du système concerné. Le premier type concerne des plaintes en rapport avec des signes objectifs d'un hyperfonctionnement neurovégétatif, par exemple des palpitations, une transpiration, des bouffées de chaleur ou de froid, des tremblements, ainsi que des manifestations traduisant une crainte et un sentiment de détresse quant à la présence possible d'un trouble somatique. Le deuxième type concerne des plaintes subjectives non spécifiques et variables, par exemple des douleurs vagues, des sensations de brûlure, de lourdeur, d'oppression, de gonflement ou d'étirement, attribuées par le patient à un organe ou à un système spécifique. | Asthénie neuro-circulatoire Formes psychogènes de:aérophagie | côlon irritable | diarrhée | dyspepsie | dysurie | flatulence | hoquet | hyperventilation | mictions fréquentes | spasme du pylore | toux | Névrose:cardiaque | gastrique | Syndrome de Da Costa
Omschrijving: De klachten worden door de patiënt gebracht alsof ze het gevolg zijn van een lichamelijke ziekte van een orgaansysteem of orgaan dat grotendeels of volledig onder autonome innervatie en controle staat, d.w.z. het cardiovasculaire, gastro-intestinale, respiratoire en urogenitale systeem. De klachten zijn doorgaans van twee typen, die geen van beide duiden op een lichamelijke stoornis van het betrokken orgaan of systeem. Ten eerste zijn er klachten op grond van objectieve symptomen van autonome prikkeling, zoals hartkloppingen, zweten, blozen, tremor en de uiting van angst en verontrusting over de mogelijkheid van een lichamelijke ziekte. Ten tweede zijn er subjectieve klachten van niet-specifieke of veranderlijke aard, zoals vluchtige steken en pijnen, branderig, drukkend en beklemd gevoel en gevoelens van opgeblazenheid of opgezetheid die door de patiënt worden toegeschreven aan een specifiek orgaan of orgaansysteem. | Neventerm: | hartneurose | maagneurose | neurocirculatoire asthenie | psychogene vormen van | aerofagie | psychogene vormen van | diarree | psychogene vormen van | dyspepsie | psychogene vormen van | dysurie | psychogene vormen van | flatulentie | psychogene vormen van | hik | psychogene vormen van | hoest | psychogene vormen van | hyperventilatie | psychogene vormen van | irritable bowel syndrome | psychogene vormen van | pylorospasme | psychogene vormen van | toegenomen mictiefrequentie | syndroom van da Costa

Définition: Modification de la personnalité, persistant au moins deux ans, imputable à l'expérience traumatique d'une maladie psychiatrique sévère. Le changement ne peut pas s'expliquer par un trouble antérieur de la personnalité et doit être différencié d'une schizophrénie résiduelle et d'autres états morbides consécutifs à la guérison incomplète d'un trouble mental antérieur. Ce trouble se caractérise par une dépendance et une attitude de demande excessives vis-à-vis des autres, par la conviction d'avoir été transformé ou marqué par la maladie au point de ne pas parvenir à établir ou maintenir des relations interpersonnelles étroites et confiantes et de s'isoler socialement, par une passivité, une perte des intérêts et un engagement moindre dans les activités de loisir, par des plaintes persistantes de se sentir souffrant, parfois associées à des plaintes hypocondriaques et à un comportement de malade, par une humeur dysphorique ou labile non due à un trouble mental actuel ni aux symptômes affectifs résiduels d'un trouble mental antérieur et par des problèmes à long terme du fonctionnement social et professionnel.
Omschrijving: Een persoonlijkheidsverandering, ten minste twee jaar bestaand, die toegeschreven kan worden aan de traumatische ervaring van het lijden aan een ernstige psychiatrische-ziekte. De verandering kan niet verklaard worden door een voorafgaande persoonlijkheidsstoornis en dient gedifferentieerd te worden van een schizofrene resttoestand en andere toestanden van onvolledig herstel van een voorafgaande psychische stoornis. Deze stoornis wordt gekenmerkt door een overmatige afhankelijkheid van en een veeleisende houding tegenover anderen; door de overtuiging veranderd of gestigmatiseerd te zijn door de ziekte, leidend tot een onvermogen om nauwe en vertrouwelijke betrekkingen met anderen aan te gaan en te onderhouden en tot sociale isolatie; door passiviteit, verminderde interesses en afgenomen betrokkenheid bij voorheen-beoefende vrijetijdsbesteding; door aanhoudende klachten over ziek zijn die kunnen samengaan met hypochondrische beweringen en ziektegedrag; door dysfore of labiele stemming, niet ten gevolge van een actuele psychische stoornis of voorafgaande psychische stoornis met affectieve resttoestand; en door een beduidende stoornis in sociaal en beroepsgebonden functioneren.

Définition: Trouble rare, au cours duquel le sujet se plaint spontanément d'une altération qualitative de son activité mentale, de son corps et de son environnement, ceux-ci étant perçus comme irréels, lointains ou robotisés . Les plaintes concernant une perte des émotions et une impression d'étrangeté ou de détachement par rapport à ses pensées, à son corps, ou le monde réel, constituent les plus fréquentes des multiples manifestations caractérisant ce trouble. En dépit de la nature dramatique de ce type d'expérience, le sujet est conscient de la non-réalité du changement. L'orientation est normale et les capacités d'expression émotionnelle intactes. Des symptômes de dépersonnalisation-déréalisation peuvent survenir dans le contexte d'un trouble schizophrénique, dépressif, phobique ou obsessionnel-compulsif identifiable. Dans de tels cas, le diagnostic doit être celui du trouble principal.
Omschrijving: Een zeldzame stoornis waarbij de patiënt spontaan klaagt dat zijn geestelijke activiteit, omgeving en lichaam van kwaliteit zijn veranderd, zodat ze onwerkelijk, verwijderd of als een automaat lijken. Onder de veelsoortige verschijnselen van het syndroom komen klachten van patiënten omtrent verlies van emoties en gevoelens van vervreemding of afstandelijkheid ten opzichte van eigen denken, lichaam of de werkelijkheid het meest frequent voor. Ondanks de dramatische aard van de ervaring, is de betrokkene zich bewust van de onwerkelijkheid van de verandering. Het sensorium is normaal en het vermogen voor emotionele expressie intact. Depersonalisatie-derealisatie klachten kunnen voorkomen als onderdeel van een diagnosticeerbare schizofrene, depressieve, fobische of obsessieve-compulsieve stoornis. In zulke gevallen dient de diagnose die te zijn van de belangrijkste stoornis.

Effets indésirables
ongewenste gevolgen

tendance aux réactions indésirables à une substance
neiging tot ongewenste reactie op substantie

tendance aux réactions indésirables à une drogue et/ou un médicament
neiging tot ongewenste reactie op geneesmiddel en/of drug

tendance aux réactions indésirables
neiging tot ongewenste reactie

effet secondaire indésirable d'un médicament
bijwerking van medicatie

tendance aux réactions indésirables à un aliment
neiging tot ongewenste reactie op voedsel

Autres effets indésirables
overige gespecificeerde ongewenste-gevolgen

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Effets indésirables – Plaintes musculaires : dose-dépendant STOP si CPK > 5x limite supérieure – ↗ enzymes hépatiques : dose-dépendant STOP si GPT > 3x limite supérieure – ↗ diabète de type 2
Ongewenste effecten – Spierklachten: dosisafhankelijk STOP indien CK > 5x bovengrens – ↗ leverenzymen: dosisafhankelijk STOP indien GPT > 3x bovengrens – ↗ type 2-diabetes

Les effets indésirables rares sont: anémie, leucopénie, thrombopénie, plaintes gastro-intestinales non spécifiques, anorexie, éruption cutanée, symptômes neuromusculaires, jaunisse, symptômes urogénitaux, hypertension, œdème et effets indésirables au niveau du SNC (somnolence, dépression, confusion, inquiétude, nervosité).
Zeldzame bijwerkingen zijn: anemie, leukopenie, thrombopenie, niet-specifieke gastro-intestinale klachten, anorexie, huiduitslag, neuromusculaire symptomen, geelzucht, urogenitale symptomen, hypertensie, oedeem en CZS bijwerkingen (slaperigheid, depressie, verwardheid, bezorgdheid, nervositeit).

- Le véralipride, un neuroleptique du groupe des benzamides, et la méthyldopa ont été étudiés dans les plaintes liées à la ménopause, mais leur emploi est limité par leurs effets indésirables.
- Veralpride, een neurolepticum van de benzamidegroep, en methyldopa zijn onderzocht bij menopauzale klachten, maar hun ongewenste effecten beperken hun gebruik.

Effets indésirables peu fréquents (survenant chez moins d’un patient sur 100 mais chez plus d’un patient traité sur 1.000) : troubles du sommeil, dépression pouls lent, troubles de la conduction du cœur ou aggravation de l’insuffisance cardiaque (augmentation des gonflements, essoufflement) tension sanguine trop faible lorsqu’on passe en position debout (s’accompagnant de vertiges ou d’évanouissement) aggravation des symptômes (bronchospasmes) chez des patients ayant un asthme ou des antécédents de maladie pulmonaire chronique obstructive perte d’appétit, plaintes abdominales inflammation du pancréas (s’accompagnant d’une douleur abdominale supérieure) ou élévation des taux sanguins d’amylase faiblesse et crampes musculaires élévation des taux sanguins de créatinine ou d’urée
Soms voorkomende bijwerkingen (bij minder dan 1 op 100 maar meer dan 1 op 1.000 behandelde patiënten): slaapstoornissen, depressie. trage hartslag, geleidingsstoornissen in het hart of verergering van hartfalen (toename van zwellingen, kortademigheid). te lage bloeddruk bij het rechtop staan of zitten (gepaard gaand met duizeligheid of flauwvallen). verergering van symptomen (bronchospasmen) bij patiënten met astma of een voorgeschiedenis van chronische obstructieve longziekte. verlies van eetlust, buikklachten. ontsteking van de pancreas (met pijn in de bovenbuik) of verhoogd amylasegehalte in het bloed. spierzwakte en krampen. toename van het creatinine- of ureumgehalte in het bloed.

a. Résumé du profil de sécurité Les effets indésirables les plus fréquemment rapportés chez les patients traités par l’association éprosartan/hydrochlorothiazide sont des céphalées et des plaintes gastro-intestinales aspécifiques, survenant chez respectivement environ 11 % et 8 % des patients (contre 14 % et 8 % des patients sous placebo).
De vaakst gemelde bijwerkingen bij patiënten die werden behandeld met eprosartan + hydrochloorthiazide zijn hoofdpijn en niet-specifieke gastro-intestinale klachten die optreden bij respectievelijk ongeveer 11% en 8% van de patiënten (tegenover 14% en 8% met placebo).

Les effets indésirables les plus fréquemment rapportés chez les patients traités par éprosartan sont les céphalées et les plaintes gastro-intestinales aspécifiques, survenant chez respectivement environ 11 % et 8 % des patients.
De vaakst gemelde bijwerkingen op het geneesmiddel bij patiënten die met eprosartan werden behandeld, zijn hoofdpijn en niet-specifieke klachten van het spijsverteringsstelsel, die optraden bij respectievelijk 11% en 8% van de patiënten.

Les données concernant l’efficacité et le risque d’effets indésirables des autres traitements proposés pour les plaintes liées à la ménopause sont discutées ciaprès.
De gegevens over de evidentie van doeltreffendheid en risico van ongewenste effecten van de andere middelen die worden voorgesteld bij menopauzale klachten, worden hier besproken.

En cas de plaintes de fatigue (chez les femmes), il convient d’envisager également la possibilité d’un effet indésirable des statines.
Bij klachten van vermoeidheid (bij vrouwen) moet dus ook aan een ongewenst effect door statines gedacht worden.

Il existe toutefois des effets indésirables gênants: transpiration profuse, plaintes urinaires et digestives.
Het kan wel storende ongewenste effecten veroorzaken, zoals overmatig transpireren, blaas- en darmklachten.

Le déficit cognitif des patients atteints de la maladie d’Alzheimer peut être important et la verbalisation de leur plainte n’en deviendra que plus difficile. Il est dès lors important que les soignants soient attentifs aux effets indésirables des anticholinestérasiques, souvent proches des symptômes de la maladie d’Alzheimer mais parfois dus au traitement.
Aangezien de cognitieve functies van patiënten met de ziekte van Alzheimer vaak erg gestoord kunnen zijn en deze patiënten hun klachten moeilijk kunnen verwoorden, is het de taak van diegene die hen verzorgen om aandacht te hebben voor verschijnselen die soms lijken op symptomen van de ziekte zelf maar ook het gevolg kunnen zijn van de behandeling.