Vertaling van "inr des patients " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

patient | patient
patiënt | zieke

complications dues à un appareillage médical incidents survenus au patient au cours d'actes médicaux et chirurgicaux substance médicamenteuse appropriée et correctement administrée à dose thérapeutique ou prophylactique, mais cause d'un effet indésirable quelconque réactions anormales de patients ou complications tardives causées par des interventions médicales et chirurgicales, sans mention d'incident au cours de l'intervention
complicaties van medische hulpmiddelen | genees- en heelkundige verrichtingen als oorzaak van afwijkende reactie van patiënt, of van latere complicatie, zonder vermelding van afwijkende gang van zaken tijdens verrichting | juist geneesmiddel op juiste wijze toegediend in therapeutische of profylactische dosering als oorzaak van elk ongewenst gevolg | ongelukken met patiënten tijdens genees- en heelkundige behandeling

Définition: Le patient attribue ses symptômes au trouble somatique d'un système ou d'un organe innervé et contrôlé, en grande partie ou entièrement, par le système neurovégétatif: système cardio-vasculaire, gastro-intestinal, respiratoire, et urogénital. Les symptômes sont habituellement de deux types, aucun des deux n'évoquant un trouble somatique de l'organe ou du système concerné. Le premier type concerne des plaintes en rapport avec des signes objectifs d'un hyperfonctionnement neurovégétatif, par exemple des palpitations, une transpiration, des bouffées de chaleur ou de froid, des tremblements, ainsi que des manifestations traduisant une crainte et un sentiment de détresse quant à la présence possible d'un trouble somatique. Le deuxième type concerne des plaintes subjectives non spécifiques et variables, par exemple des douleurs vagues, des sensations de brûlure, de lourdeur, d'oppression, de gonflement ou d'étirement, attribuées par le patient à un organe ou à un système spécifique. | Asthénie neuro-circulatoire Formes psychogènes de:aérophagie | côlon irritable | diarrhée | dyspepsie | dysurie | flatulence | hoquet | hyperventilation | mictions fréquentes | spasme du pylore | toux | Névrose:cardiaque | gastrique | Syndrome de Da Costa
Omschrijving: De klachten worden door de patiënt gebracht alsof ze het gevolg zijn van een lichamelijke ziekte van een orgaansysteem of orgaan dat grotendeels of volledig onder autonome innervatie en controle staat, d.w.z. het cardiovasculaire, gastro-intestinale, respiratoire en urogenitale systeem. De klachten zijn doorgaans van twee typen, die geen van beide duiden op een lichamelijke stoornis van het betrokken orgaan of systeem. Ten eerste zijn er klachten op grond van objectieve symptomen van autonome prikkeling, zoals hartkloppingen, zweten, blozen, tremor en de uiting van angst en verontrusting over de mogelijkheid van een lichamelijke ziekte. Ten tweede zijn er subjectieve klachten van niet-specifieke of veranderlijke aard, zoals vluchtige steken en pijnen, branderig, drukkend en beklemd gevoel en gevoelens van opgeblazenheid of opgezetheid die door de patiënt worden toegeschreven aan een specifiek orgaan of orgaansysteem. | Neventerm: | hartneurose | maagneurose | neurocirculatoire asthenie | psychogene vormen van | aerofagie | psychogene vormen van | diarree | psychogene vormen van | dyspepsie | psychogene vormen van | dysurie | psychogene vormen van | flatulentie | psychogene vormen van | hik | psychogene vormen van | hoest | psychogene vormen van | hyperventilatie | psychogene vormen van | irritable bowel syndrome | psychogene vormen van | pylorospasme | psychogene vormen van | toegenomen mictiefrequentie | syndroom van da Costa

enseignement au patient concernant la déclaration des droits du patient
patiënteneducatie over rechten van patiënt

risque (patient à-) | à risque
risicopatiënt | patiënt die gevaar loopt om ziek te worden

double aveugle (en-) | ni les patients ni les médecins ne connaissent la nature des traitements administrés
dubbelblind | zonder medeweten van de zieke en de arts

moniteur de fréquence cardiaque au chevet du patient
hartslagmonitor aan bed

baigner le patient
bad geven aan patiënt

habiller/déshabiller un patient
aankleden patiënt

chaise ergonomique pour patient
aangepaste ergonomische stoel

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Il conclut que l’interruption du traitement anticoagulant est la seule mesure appropriée en l’absence d’hémorragie chez la plupart des patients avec un INR entre 4,5 et 10, et que la vitamine K devrait être réservée aux patients avec un risque élevé d’hémorragie chez qui le bénéfice d’une réduction brutale de l’INR contrebalance le risque de thrombo-embolie.
Hij besluit dat het onderbreken van de anticoagulerende behandeling de enige aangewezen maatregel is in afwezigheid van bloedingen bij de meeste patiënten met een INR tussen 4,5 en 10, en dat vitamine K zou moeten voorbehouden worden voor patiënten met een verhoogd risico van bloedingen bij wie het voordeel van een plotse daling van de INR-waarde het risico van trombo-embolie compenseert.

Les critères d’évaluation secondaires étaient la fréquence de valeurs « extrêmes » de l’INR (valeurs inférieures à 1,5 ou supérieures à 4,5), les modifications de la dose d’entretien, les saignements majeurs, les évènements thromboemboliques objectivés et la mortalité. L’INR de chaque patient a été déterminé toutes les 4 semaines, mais dans le groupe de patients attribués par randomisation
Secundaire eindpunten waren de frequentie van “extreme” INR-waarden (waarden lager dan 1,5 of hoger dan 4,5), veran­

Score Risque Thérapie 0 Faible Abstention thérapeutique de préférence, ou aspirine 1 Modéré AVK (but INR 2.0 - 3.0) de préférence, ou aspirine, fonction des préférences du patient ≥2 Modéré ou élevé AVK (but INR 2.0 - 3.0)
Score Risico Therapie 0 laag Geen therapie bij voorkeur, of aspirine 1 matig Vit K antag (INR 2.0 - 3.0) bij voorkeur, of aspirine (voorkeur patiënt) ≥2 Matig of hoog Vit K antag (INR 2.0 - 3.0)

La durée de l’anticoagulation est déterminée entre autres par les circonstances de survenue de la thrombose et par le risque d’hémorragie du patient; une anticoagulation de faible intensité (INR 1,5 à 2) est moins efficace et pas plus sûre qu’une anticoagulation conventionnelle (INR 2 à 3).
De duur van de anticoagulatie wordt o.a. bepaald door de omstandigheden waarin de trombose is opgetreden en door het risico van bloedingen bij de patiënt; een anticoagulatie van geringe intensiteit (INR 1,5 à 2) is minder doeltreffend en niet veiliger dan een conventionele anticoagulatie (INR 2 à 3).

Dans un commentaire à propos de cette étude, un lecteur attire également l’attention sur le fait qu’en l’absence de facteurs de risque d’hémorragie (tels antécédents d’ulcère peptique, thrombopénie, chirurgie récente), une élévation de l’INR entre 4,5 et 10 n’entraîne qu’une faible augmentation du risque d’hémorragie grave; il ajoute qu’une correction exagérée de l’INR par administration de vitamine K augmente inutilement le risque thrombo-embolique, notamment chez les patients avec un risque élevé de thrombo-embolie.
In een commentaar naar aanleiding van deze studie, vestigt een lezer er ook de aandacht op dat in afwezigheid van risicofactoren voor bloedingen (b.v. antecedenten van ulcus pepticum, trombopenie, recente chirurgie) een verhoging van de INR-waarde tussen 4,5 en 10 het risico van ernstige bloedingen slechts weinig verhoogt; hij voegt er ook aan toe dat een overdreven correctie van de INR door toediening van vitamine K het risico van tromboembolie nutteloos verhoogt, in het bijzonder bij de patiënten met verhoogd risico van trombo-embolie.

de la vitamine K à moindre dose (INR entre 1,5 et 2,0) chez les patients avec un faible risque thrombo-embolique; on remplacera temporairement les antagonistes de la vitamine K par de l’héparine chez les patients avec un risque thrombo-embolique élevé
verder gezet (streven naar INR tussen 1,5 en 2) bij patiënten met een gering risico van trombose; bij patiënten met een hoger risico wordt warfarine tijdelijk gestopt en schakelt men over op heparinetherapie

Les résultats montrent que, le lendemain du traitement, la valeur de l’INR se trouvait dans les limites thérapeutiques chez 56% des patients traités par la vitamine K versus 20% dans le groupe placebo ; durant les 3 mois de suivi, le risque d’hémorragie fut moindre chez les patients traités par la vitamine K: 4% versus 17% dans le groupe placebo.
De resultaten tonen de dag na de behandeling een INR-waarde binnen de therapeutische grenzen bij 56% van de patiënten behandeld met vitamine K versus 20% in de placebogroep; over een follow-up van 3 maanden was het risico van bloedingen geringer bij de patiënten behandeld met vitamine K: 4% versus 17 % in de placebogroep.

En cas d’intervention avec un risque élevé d’hémorragie, on y recommande de poursuivre les antagonistes de la vitamine K à moindre dose (INR entre 1,5 et 2,0) chez les patients avec un faible risque thrombo-embolique, et de remplacer temporairement les antagonistes de la vitamine K par de l’héparine chez les patients avec un risque thrombo-embolique élevé (p.ex. en présence d’une prothèse valvulaire mécanique).
Bij een ingreep met een hoog bloedingsrisico werd aanbevolen om bij patiënten met een laag trombo-embolisch risico de vitamine K-antagonisten voort te zetten aan lagere doses (INR tussen 1,5 en 2,0), en bij patiënten met een hoog trombo-embolisch risico (bv. bij aanwezigheid van een mechanische hartklepprothese) de vitamine K-antagonisten tijdelijk te vervangen door heparine..

En l’absence d’hémorragie, l’interruption du traitement anticoagulant est la seule mesure à prendre chez la plupart des patients avec un INR > 5, et l’administration d’une faible dose de vitamine K (1 mg) par voie orale ne devrait être réservée qu’aux patients avec un risque élevé d’hémorragie [voir aussi Folia d’ août 2001 ].
In afwezigheid van bloeding is onderbreken van de anticoagulerende behandeling bij de meeste patiënten met een INR > 5 de enige te nemen maatregel, en toediening van een lage dosis vitamine K (1 mg oraal) zou moeten worden voorbehouden voor patiënten met hoog bloedingsrisico [zie ook Folia augustus 2001 ].

- En l’absence d’hémorragie, l’interruption du traitement anticoagulant est la seule mesure à prendre chez la plupart des patients avec un INR > 5, et l’administration d’une faible dose de vitamine K (1 mg) par voie orale ne devrait être réservée qu’aux patients avec un risque élevé d’hémorragie [voir aussi Folia d’août 2001].
- In afwezigheid van bloeding is onderbreken van de anticoagulerende behandeling bij de meeste patiënten met een INR > 5 de enige te nemen maatregel, en toediening van een lage dosis vitamine K (1 mg oraal) zou moeten worden voorbehouden voor patiënten met hoog bloedingsrisico [zie ook Folia augustus 2001].