Traduction de «irritabilité et agitation extrême progressant vers » (Français → Néerlandais) :

Les symptômes d’une interaction médicamenteuse avec un IMAO sont notamment: hyperthermie, rigidité, myoclonies, instabilité autonome avec fluctuations rapides éventuelles des signes vitaux, modifications de l'état mental comportant confusion, irritabilité et agitation extrême progressant vers le délire et le coma.
Symptomen van een medicamenteuze interactie met een MAOremmer zijn: hyperthermie, rigiditeit, myoclonus, autonome instabiliteit met mogelijk snelle schommelingen van de vitale tekenen, veranderingen van de mentale toestand zoals verwardheid, prikkelbaarheid en extreme agitatie gaande tot delirium en coma.

Les symptômes d’interaction médicamenteuse avec un IMAO sont notamment les suivants : hyperthermie, rigidité, myoclonies, instabilité autonome avec fluctuations rapides éventuelles des signes vitaux, modifications de l'état mental comportant confusion, irritabilité et agitation extrême progressant vers le délire et le coma.
Symptomen van een medicamenteuze interactie met MAOremmers zijn: hyperthermie, rigiditeit, myoclonus, autonome instabiliteit met mogelijk snelle schommelingen van de vitale tekenen, veranderingen van de psychische toestand zoals verwardheid, prikkelbaarheid en extreme agitatie tot delirium en coma.

Les symptômes d’une interaction avec un IMAO sont : agitation, tremblements, hyperthermie, rigidité, myoclonies, instabilité autonome avec variations rapides éventuelles des fonctions vitales, modifications de la conscience (incluant une confusion), irritabilité et agitation extrême, évoluant vers un délire et un coma (voir rubrique 4.3).
De symptomen van een interactie met een MAO-remmer bestaan uit: agitatie, tremor, hyperthermie, rigiditeit, myoclonie, autonome instabiliteit met mogelijke snelle veranderingen van vitale eigenschappen, bewustzijnsveranderingen waaronder verwarring, prikkelbaarheid en extreme agitatie zich ontwikkelend tot een delirium en coma (zie rubriek 4.3).

Les symptômes d’une interaction de substance active avec un IMAO sont notamment : hyperthermie, rigidité, myoclonies, instabilité autonomique avec éventuelles fluctuations rapides des signes vitaux, modifications de l’état mental comprenant confusion, irritabilité et agitation extrême évoluant vers le délire confusionnel et le coma.
Symptomen van interactie van een werkzaam bestanddeel met een MAO-remmer zijn: hyperthermie, rigiditeit, myoclonus, autonome instabiliteit met mogelijk snelle schommelingen van de vitale tekenen, veranderingen van de geestestoestand zoals verwardheid, prikkelbaarheid en extreme agitatie met progressie tot delirium en coma.

Ces syndromes pouvant engager le pronostic vital du patient, il faut interrompre le traitement par fluvoxamine si ces incidents apparaissent (caractérisés par un ensemble de symptômes tels qu’une hyperthermie, une rigidité, des myoclonies, une instabilité du système nerveux autonome s’accompagnant d’éventuelles fluctuations rapides des signes vitaux, des modifications de l’état mental incluant une confusion, une irritabilité, une agitation extrême évoluant vers un délire et un coma) et il faut instaurer un traitement symptomatique de soutien.
Omdat deze syndromen kunnen leiden tot mogelijk levensbedreigende aandoeningen, moet de behandeling met fluvoxamine worden gestopt als dergelijke aandoeningen zich voordoen (deze worden gekenmerkt door het gelijktijdig voorkomen van symptomen als hyperthermie, rigiditeit, myoklonie, slechte werking van het autonome zenuwstelsel met mogelijke snelle fluctuaties van de vitale functies, wijziging van de mentale toestand inclusief verwardheid, prikkelbaarheid, extreme agitatie die zich kan ontwikkelen tot delirium en coma) en moet een bijkomende symptomatische behandeling worden gestart.

Ces syndromes pouvant menacer le pronostic vital, le traitement par la paroxétine devra être arrêté si de tels effets surviennent (caractérisés par un ensemble de symptômes tels qu’hyperthermie, rigidité, myoclonie, dysautonomie accompagnée de possibles fluctuations rapides des constantes vitales, modification de l’état psychique incluant confusion, irritabilité, agitation extrême évoluant vers un délire et un coma). Un traitement symptomatique devra être instauré.
Omdat deze syndromen kunnen leiden tot potentieel levensbedreigende condities moet de behandeling met paroxetine worden gestaakt indien dergelijke voorvallen (gekenmerkt door clusters van symptomen als hyperthermie, rigiditeit, myoclonus, autonome instabiliteit met mogelijk snelle schommelingen van de vitale functies, veranderingen van de geestestoestand waaronder verwarring, geïrriteerdheid, extreme agitatie die leidt tot delirium en coma) optreden en moet ondersteunende symptoombehandeling geïnitieerd worden.

Ces syndromes pouvant menacer le pronostic vital, le traitement par la paroxétine devra être arrêté si de tels effets surviennent (caractérisés par un ensemble de symptômes tels que hyperthermie, rigidité, myoclonies, dysautonomie accompagnée de possibles fluctuations rapides des constantes vitales, modification de l’état psychique incluant confusion, irritabilité, agitation extrême évoluant vers un délire et un coma). Un traitement symptomatique devra être instauré.
Omdat deze syndromen kunnen leiden tot potentieel levensbedreigende condities moet de behandeling met paroxetine worden gestaakt indien dergelijke voorvallen (gekenmerkt door clusters van symptomen als hyperthermie, rigiditeit, myoclonus, autonome instabiliteit met mogelijk snelle schommelingen van de vitale functies, veranderingen van de geestestoestand waaronder verwarring, geïrriteerdheid, extreme agitatie die leidt tot delirium en coma) optreden en moet ondersteunende symptoombehandeling geïnitieerd worden.