Bij de minste aanleiding, bij alle “kleine” problemen van het leven, was ik bang dat de depressie opnieuw de kop zou opsteken: een breuk van een leiding in de kelder die ons 4 uur kostte om alles schoon te maken, de aankondigi
ng van ontslagen op mijn werk die ook zorgde voor de nodige nervositeit
bij personen die er niet rechtstreeks bij betrokken waren, mijn jongste zoon die met een gebroken arm naar de spoedgevallendienst moest… Ik merkte echter dat ik die zaken elke keer tamelijk goed opving en mijn humor er niet bij verloor, terwi
...[+++]jl die bij mijn depressie als eerste verdwenen was.