Traduction de «patients mineurs » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Asie-Mineure
Asia minor

Anthracose Anthracosilicose Poumon des mineurs de charbon
antracose | antracosilicose | mijnwerkerslong

Pneumoconiose des mineurs de charbon
mijnwerkerspneumoconiose

Aphtose de Bednar Périadénite muqueuse nécrotique récidivante Stomatite:aphteuse (majeure) (mineure) | herpétiforme | Ulcération aphteuse récidivante
aften van Bednar | periadenitis mucosa necrotica recurrens | recidiverend ulcus aphthosum | stomatitis aphthosa (major)(minor) | stomatitis herpetiformis

Définition: Trouble de la personnalité caractérisé par une tendance systématique à laisser passivement autrui prendre les décisions, importantes ou mineures, le concernant, par une crainte d'être abandonné, des sentiments d'impuissance et d'incompétence, une soumission passive à la volonté d'autrui (par exemple de personnes plus âgées) et une difficulté à faire face aux exigences de la vie quotidienne. Un manque d'énergie peut se manifester dans le domaine intellectuel ou émotionnel; il existe souvent une tendance à rejeter la responsabilité sur autrui. | Personnalité:à conduite d'échec | asthénique | inadéquate | passive
Omschrijving: Een persoonlijkheidsstoornis die wordt gekenmerkt door algehele passieve-afhankelijkheid van andere mensen voor de grote en kleinere beslissingen des levens, grote verlatingsangst, gevoelens van hulpeloosheid en incompetentie, passieve volgzaamheid met betrekking tot de wensen van ouders en anderen en een zwakke reactie op de eisen van het dagelijks leven. Het gebrek aan daadkracht kan zichtbaar worden op intellectueel of emotioneel terrein; er bestaat dikwijls een neiging om verantwoordelijkheid over te hevelen naar anderen. | Neventerm: | persoonlijkheid, persoonlijkheidsstoornis | astheen | persoonlijkheid, persoonlijkheidsstoornis | inadequaat | persoonlijkheid, persoonlijkheidsstoornis | passief | persoonlijkheid, persoonlijkheidsstoornis | zelfkwellend (self-defeating)

Définition: Il existe des variations culturelles importantes dans les manifestations de ce trouble, qui comporte deux types essentiels, ayant de nombreux points communs. Dans le premier type, la caractéristique essentielle est une plainte concernant une fatigue accrue après des efforts mentaux, souvent associée à une certaine diminution des performances professionnelles et des capacités à faire face aux tâches quotidiennes. La fatigabilité mentale est décrite typiquement comme une distractibilité due à une intrusion désagréable d'associations et de souvenirs, une difficulté de concentration ou une pensée globalement inefficace. Dans le deuxième type, l'accent est mis sur des sensations de faiblesse corporelle ou physique et un sentiment d'épuisement après des efforts minimes, associés à des courbatures, des douleurs musculaires et une difficulté à se détendre. Les deux types comportent habituellement plusieurs autres sensations physiques désagréables, telles que des sensations vertigineuses, des céphalées de tension et une impression d'instabilité globale. Il existe par ailleurs souvent une inquiétude concernant une dégradation de la santé mentale et physique, une irritabilité, une anhédonie et des degrés variables de dépression et d'anxiété mineures. Il existe souvent une insomnie d'endormissement, une insomnie du milieu de la nuit ou une hypersomnie. | Syndrome asthénique
Omschrijving: Er komen aanzienlijke culturele verschillen voor bij de presentatie van deze stoornis en er komen twee hoofdvormen voor, met aanzienlijke overlap. Bij de ene vorm is het belangrijkste kenmerk een klacht over toegenomen vermoeidheid na geestelijke inspanning, dikwijls samengaand met enige afname in het efficiënt verrichten van de dagelijkse beroepsarbeid. De geestelijke vermoeibaarheid wordt op typerende wijze beschreven als een zich op onaangename wijze opdringen van verwarrende associaties of herinneringen, moeite met concentreren en algemeen inefficiënt denken. Bij de andere vorm ligt de nadruk op gevoelens van lichamelijke of fysieke zwakte en uitputting na slechts minimale inspanning, samengaand met een gevoel van spierkrampen en pijnen en onvermogen om te ontspannen. Bij beide vormen is een scala van andere onaangename-gevoelens van lichamelijke aard gebruikelijk, zoals duizeligheid, spanningshoofdpijnen en gevoelens van algemene onzekerheid. Bezorgdheid over afnemende geestelijke- en lichamelijke gezondheid, prikkelbaarheid, anhedonie en in geringe mate wisselende-depressiviteit en -angst komen alle veel voor. De eerste en middelste fasen van de slaap zijn vaak gestoord, maar hypersomnie kan ook opvallend zijn. | Neventerm: | vermoeidheidssyndroom

pemphigus mineur
pemphigus minor

Peste:abortive | asymptomatique | mineure
Abortieve pest | asymptomatische pest | Pestis minor

Anémie méditerranéenne (avec autre hémoglobinopathie) Thalassémie (mineure) (mixte) (avec autre hémoglobinopathie)
Middellandse-Zee-anemie (met andere hemoglobinopathie- | thalassaemia (minor)(gemengd)(met andere hemoglobinopathie)

Trisomie partielle mineure
trisomie van kleinste-deel chromosoom

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Les patients mineurs mentalement adultes ont, sur le plan des décisions médicales concernant la fin de vie, les mêmes droits que les patients majeurs, et si le patient mineur n'a pas suffisamment de maturité pour les exercer de manière autonome, ces droits sont exercés par les parents ou par le tuteur.
Minderjarigen, die mentaal volwassen zijn, hebben in het vlak van medische beslissingen omtrent het levenseinde dezelfde rechten als meerderjarigen en als de minderjarige onvoldoende maturiteit heeft om dit zelfstandig te doen worden die rechten uitgeoefend door de ouders of de voogd.

Conformément au droit commun (art. 372 et suivants du Code civil), l’article 12, § 1er, dispose que les droits d’un patient mineur sont exercés par les parents exerçant l’autorité sur le mineur ou le cas échéant, par le tuteur, si le mineur n’a pas de parents exerçant l’autorité sur lui».
Conform het gemeen recht (artikelen 372 en volgende B.W) bepaalt artikel 12, § 1, dat de rechten van de patiënt in het geval van een minderjarige patiënt worden uitgeoefend door de ouders die het gezag over de minderjarige uitoefenen of desgevallend door de voogd indien de minderjarige geen ouders heeft die het gezag over hem kunnen uitoefenen”.

En ce qui concerne les actes médicaux que le médecin peut accomplir à l'égard d'un mineur, sans le consentement de son représentant légal, I'article 30 du Code de déontologie dispose: «Quand le patient est un mineur d'âge ou un autre incapable et s'il est impossible ou inopportun de recueillir le consentement de son représentant légal, le médecin prodiguera les soins adéquats que lui dictera sa conscience».
Wat betreft de medische handelingen die de arts mag stellen bij een minderjarige zonder de toestemming van zijn wettelijke vertegenwoordiger, wordt in artikel 30 van de Code van Plichtenleer gezegd: «Indien de patiënt minderjarig is of indien het een andere onbekwame persoon betreft, en het onmogelijk of niet wenselijk is de instemming van zijn wettelijke vertegenwoordiger te bekomen, moet de geneesheer gewetensvol de passende zorgen toedienen».

Secret professionnel - Entrevue avec les grands-parents d'une patiente mineure d'âge - Conseil - Ordre des médecins - Ordomedic
Beroepsgeheim - Onderhoud met de grootouders van een minderjarige patiënte - Advies - Orde van geneesheren - Ordomedic

Secret professionnel - Entrevue avec les grands-parents d'une patiente mineure d'âge
Beroepsgeheim - Onderhoud met de grootouders van een minderjarige patiënte

L'article 12, §1er, de la loi du 22 août 2002 relative aux droits du patient dispose que pour un patient mineur, les droits fixés par cette loi sont exercés « par les parents exerçant l'autorité sur le mineur ou par son tuteur" .
Artikel 12, §1, van de wet van 22 augustus 2002 betreffende de rechten van de patiënt bepaalt dat bij een patiënt die minderjarig is de rechten zoals vastgesteld door deze wet worden uitgeoefend “door de ouders die het gezag over de minderjarige uitoefenen of door zijn voogd“.

En vertu de la loi relative aux droits du patient, les droits du patient mineur sont exercés par les " parents exerçant l'autorité sur le mineur" .
Krachtens de wet betreffende de rechten van de patiënt worden de rechten van de minderjarige patiënt uitgeoefend door de “ouders die het gezag over de minderjarige uitoefenen”.

les antécédents du patient (insuffisance rénale, transplantation rénale et/ou dialyse, accident cérébrovasculaire/accident ischémique transitoire/infarctus du myocarde, Intervention Coronaire Percunanée (ICP) ou Coronary Artery Bypass Graft (CAGB), revascularisation des membres inférieurs, amputation mineure, amputation majeure, lésion diabétique au(x) pied(s), par qui/quelle instance le patient a-t-il été référé (médecin (1 ère ou 2 ème ligne), praticien paramédical, par une autre clinique du pied, initiative du patient));
antecedenten van de patiënt (nierinsufficiëntie, niertransplantatie en/of dialyse, cerebrovasculair accident / transitoir ischemisch accident / myocardinfarct, percutane coronaire interventie (PCI-) of Coronary Artery Bypass Graft (CABG), revascularisatie van de onderste ledematen, mineure amputatie, majeure amputatie, diabetische voetletsels, door wie / welke instantie werd de patiënt doorverwezen (arts (1ste lijn of 2de lijn), paramedicus, andere voetkliniek, initiatief van de patiënt);

Dans l’étude ESPRIT, l’association de dipyridamole et d’acide acétylsalicylique est apparue plus efficace que l’acide acétylsalicylique seul dans la prévention secondaire chez des patients ayant présenté un accident ischémique transitoire ou un accident vasculaire cérébral mineur, mais l’association a été mal tolérée par beaucoup de patients.
In de ESPRIT-studie was de associatie dipyridamol + acetylsalicylzuur doeltreffender dan acetylsalicylzuur alleen in de secundaire preventie bij patiënten met antecedenten van TIA of weinig ernstig cerebrovasculair accident, maar de associatie werd door vele patiënten slecht verdragen.

L’association de dipyridamole (400 mg p.j., le plus souvent sous forme d’une préparation à libération prolongée) et d’acide acétylsalicylique (30 à 325 mg p.j) est apparue, dans l’étude Esprit, un peu plus efficace que l’acide acétylsalicylique seul en prévention secondaire chez des patients ayant présenté un accident ischémique transitoire ou un accident vasculaire cérébral mineur.
Associatie van dipyridamol (400 mg p.d., meestal onder vorm van een preparaat met verlengde vrijstelling) aan acetylsalicylzuur (30 à 325 mg p.d) was in de Esprit-studie wat doeltreffender dan acetylsalicylzuur in monotherapie, in de secundaire preventie bij patiënten die een transient ischaemic attack of een mineur cerebrovasculair accident hadden doorgemaakt. Het geringe voordeel moet evenwel afgewogen worden tegen het risico van ongewenste effecten (vooral hoofdpijn) en de kostprijs van deze behandeling.