Traduction de «patients types traités » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Définition: Le patient attribue ses symptômes au trouble somatique d'un système ou d'un organe innervé et contrôlé, en grande partie ou entièrement, par le système neurovégétatif: système cardio-vasculaire, gastro-intestinal, respiratoire, et urogénital. Les symptômes sont habituellement de deux types, aucun des deux n'évoquant un trouble somatique de l'organe ou du système concerné. Le premier type concerne des plaintes en rapport avec des signes objectifs d'un hyperfonctionnement neurovégétatif, par exemple des palpitations, une transpiration, des bouffées de chaleur ou de froid, des tremblements, ainsi que des manifestations traduisant une crainte et un sentiment de détresse quant à la présence possible d'un trouble somatique. Le deuxième type concerne des plaintes subjectives non spécifiques et variables, par exemple des douleurs vagues, des sensations de brûlure, de lourdeur, d'oppression, de gonflement ou d'étirement, attribuées par le patient à un organe ou à un système spécifique. | Asthénie neuro-circulatoire Formes psychogènes de:aérophagie | côlon irritable | diarrhée | dyspepsie | dysurie | flatulence | hoquet | hyperventilation | mictions fréquentes | spasme du pylore | toux | Névrose:cardiaque | gastrique | Syndrome de Da Costa
Omschrijving: De klachten worden door de patiënt gebracht alsof ze het gevolg zijn van een lichamelijke ziekte van een orgaansysteem of orgaan dat grotendeels of volledig onder autonome innervatie en controle staat, d.w.z. het cardiovasculaire, gastro-intestinale, respiratoire en urogenitale systeem. De klachten zijn doorgaans van twee typen, die geen van beide duiden op een lichamelijke stoornis van het betrokken orgaan of systeem. Ten eerste zijn er klachten op grond van objectieve symptomen van autonome prikkeling, zoals hartkloppingen, zweten, blozen, tremor en de uiting van angst en verontrusting over de mogelijkheid van een lichamelijke ziekte. Ten tweede zijn er subjectieve klachten van niet-specifieke of veranderlijke aard, zoals vluchtige steken en pijnen, branderig, drukkend en beklemd gevoel en gevoelens van opgeblazenheid of opgezetheid die door de patiënt worden toegeschreven aan een specifiek orgaan of orgaansysteem. | Neventerm: | hartneurose | maagneurose | neurocirculatoire asthenie | psychogene vormen van | aerofagie | psychogene vormen van | diarree | psychogene vormen van | dyspepsie | psychogene vormen van | dysurie | psychogene vormen van | flatulentie | psychogene vormen van | hik | psychogene vormen van | hoest | psychogene vormen van | hyperventilatie | psychogene vormen van | irritable bowel syndrome | psychogene vormen van | pylorospasme | psychogene vormen van | toegenomen mictiefrequentie | syndroom van da Costa

Définition: Ce trouble constitue une réponse différée ou prolongée à une situation ou à un événement stressant (de courte ou de longue durée), exceptionnellement menaçant ou catastrophique et qui provoquerait des symptômes évidents de détresse chez la plupart des individus. Des facteurs prédisposants, tels que certains traits de personnalité (par exemple compulsive, asthénique) ou des antécédents de type névrotique, peuvent favoriser la survenue du syndrome ou aggraver son évolution; ces facteurs ne sont pas toutefois nécessaires ou suffisants pour expliquer la survenue du syndrome. Les symptômes typiques comprennent la reviviscence répétée de l'événement traumatique, dans des souvenirs envahissants ( flashbacks ), des rêves ou des cauchemars; ils surviennent dans un contexte durable d'anesthésie psychique et d'émoussement émotionnel, de détachement par rapport aux autres, d'insensibilité à l'environnement, d'anhédonie et d'évitement des activités ou des situations pouvant réveiller le souvenir du traumatisme. Les symptômes précédents s'accompagnent habituellement d'un hyperéveil neuro-végétatif, avec hypervigilance, état de qui-vive et insomnie, associés fréquemment à une anxiété, une dépression, ou une idéation suicidaire. La période séparant la survenue du traumatisme et celle du trouble peut varier de quelques semaines à quelques mois. L'évolution est fluctuante, mais se fait vers la guérison dans la plupart des cas. Dans certains cas, le trouble peut présenter une évolution chronique, durer de nombreuses années, et entraîner une modification durable de la personnalité (F62.0). | Névrose traumatique
Omschrijving: Ontstaat als een verlate of verlengde reactie op een stressveroorzakende gebeurtenis of situatie (van korte of lange duur) van een buitengewoon bedreigende of catastrofale aard, die bij vrijwel iedereen grote angst zou veroorzaken. Predisponerende factoren, zoals persoonlijkheidstrekken (b.v. compulsieve, asthene) of een voorgeschiedenis van neurotische ziekte, kunnen de drempel voor de ontwikkeling van het syndroom verlagen of zijn verloop verergeren, maar zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden ervan te verklaren. Typische kenmerken zijn onder meer episoden van herhaald herleven van het trauma in zich opdringende gedachten ('flashbacks'), dromen of nachtmerries, die optreden tegen de onveranderlijke achtergrond van een gevoel van 'verdoving' en emotionele afstomping, onverschilligheid voor andere mensen, ongevoeligheid voor de omgeving, anhedonie en vermijding van activiteiten en situaties die aan het trauma herinneren. Er bestaat doorgaans een toestand van autonome overprikkelbaarheid met verhoogde alertheid, een toegenomen schrikreactie en slapeloosheid. De bovengenoemde symptomen gaan gewoonlijk samen met angst en depressiviteit en gedachten aan zelfdoding zijn niet uitzonderlijk. Het begin volgt het trauma met een latentie die kan variëren van enige weken tot maanden. Het beloop is wisselend, maar herstel kan in de meeste gevallen verwacht worden. Bij een klein deel van de betrokkenen kan de aandoening een chronisch verloop vertonen gedurende vele jaren en een overgang naar een blijvende persoonlijkheidsverandering (F62.0). | Neventerm: | traumatische neurose

Définition: Les limites des territoires cutanés anesthésiés correspondent plus aux conceptions personnelles du patient sur le fonctionnement du corps qu'à des connaissances médicales. Il peut y avoir atteinte de certains types de sensibilité, avec conservation des autres, ne correspondant à aucune lésion neurologique connue. La perte de sensibilité peut s'accompagner de paresthésies. La perte de la vision ou de l'audition est rarement totale dans les troubles dissociatifs. | Surdité psychogène
Omschrijving: De anesthetische huidgebieden hebben vaak grenzen die duidelijk meer aansluiten bij de voorstelling van de patiënt omtrent lichamelijke functies dan bij medische kennis. Er kan een verschil in functieverlies tussen de zintuigen zijn dat niet is terug te voeren op een neurologische laesie. Zintuiglijk gewaarwordingsverlies kan vergezeld gaan van klachten omtrent paresthesie. Gezichts- en gehoorverlies zijn bij dissociatieve stoornissen zelden volledig. | Neventerm: | psychogene doofheid

Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).
Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Les chances de survie sont clairement meilleures lorsque le patient est pris en charge dans un hôpital « expérimenté » ou qui traite des volumes de cas importants. et pourtant, à peine un tiers des patients avec un cancer de l’œsophage et un patient sur 20 avec un cancer gastrique sont traités dans ce type de centre.
De overlevingskansen liggen duidelijk hoger als de patiënt behandeld wordt in een ‘ervaren’ of hoog-volume ziekenhuis. Toch komt slechts 1 op 20 patiënten met maagkanker en 1 op 3 patiënten met slokdarmkanker daar terecht.

Les patients à risque élevé étaient définis comme des patients avec des antécédents d’affection coronarienne ou d’artériopathie occlusive non coronaire, des diabétiques (de type 1 ou de type 2), ou des hommes de 65 ans ou plus traités pour une hypertension.
Hoogrisicopatiënten werden gedefinieerd als patiënten met antecedenten van coronairlijden of niet-coronair occlusief arterieel vaatlijden, patiënten met diabetes (type 1 of type 2), of mannen van 65 jaar of ouder met behandelde hypertensie.

Dans l’étude avec le losartan mentionnée plus haut - chez des patients diabétiques de type 2 - il n’y a pas eu de majoration de l’effet rénoprotecteur chez les patients déjà traités par un β-bloquant.
In de hierboven vermelde studie met losartan - bij patiënten met type 2-diabetes – gaf dit middel geen bijkomend renoprotectief effect bij de patiënten die reeds behandeld werden met een β-blokker.

La première priorité est le développement d’un module de base qui permettrait le calcul de statistiques de base sur les patients traités dans les centres de traitement des grands brûlés : démographie, étiologie, type de brûlure, information sur le séjour hospitalier.
In allereerste instantie moet een basismodule worden aangemaakt aan de hand waarvan basisstatistieken kunnen worden berekend over de patiënten die in brandwondencentra werden verzorgd: demografische gegevens, etiologie, type van letsel, informatie over het ziekenhuisverblijf.

En ce qui concerne les antibiotiques oraux, près des deux tiers des patients sont traités aux fluoroquinolones, viennent ensuite les antibiotiques à large spectre du type amoxicilline + acide clavulanique (amoxi-clav) et les céphalosporines de 2 ème génération.
Bij de orale antibiotica worden bijna 2/3 van de patiënten behandeld met fluoroquinolones, gevolgd door breedspectrumantibiotica type amoxicilline-clavulaanzuur en cefalosporinen van de 2 e generatie.

La prise en charge des cancers de l’œsophage et de l’estomac demande un degré élevé de spécialisation, et les chances de survie dans les 30 jours après chirurgie (dans le cas des tumeurs de l’œsophage) et après 5 ans (dans les deux types de cancers) sont clairement plus élevées lorsque le patient est traité dans un centre « expérimenté » ou traitant un volume important de cas (minimum 20 opérations comparables par an).
De zorg voor slokdarm- en maagkanker vraagt een grote specialisatie. De overlevingskans binnen de 30 dagen na een chirurgische ingreep (bij slokdarmkanker) en na 5 jaar (bij beide kankers) is duidelijk groter als de patiënt behandeld wordt in een ‘ervaren’ of hoog-volume ziekenhuis, dat jaarlijks minstens 20 gelijkaardige operatieve ingrepen uitvoert.

Il s’agit d’une étude randomisée ouverte qui a évalué les effets cardio-vasculaires chez 4.447 patients diabétiques de type 2 traités
Het gaat om een open gerandomiseerde studie waarbij de cardiovasculaire effecten werden onderzocht bij 4.447 patiënten met type 2-diabetes behandeld met

Selon la littérature, l’incidence de ce type de syndrome est estimée entre 1/1.000 et 1/10.000 patients traités par la lamotrigine.
In de literatuur wordt de incidentie van het DRESS-syndroom bij patiënten behandeld met lamotrigine geschat tussen 1/1.000 en 1/10.000.

- Il ressort d’une analyse publiée dans le British Medical Journal [327, 147- 149 (2003] que la plupart des cas d’hyperkaliémie observés chez des patients atteints d’une insuffisance cardiaque grave, traités entre autres par la spironolactone et un IECA ou un sartan, surviennent en présence d’un ou plusieurs facteur(s) de risque: doses de spironolactone supérieures à 50 mg p.j., diminution de la fonction rénale, diabète de type 2.
- Uit een analyse gepubliceerd in de British Medical Journal [327, 147-149 (2003)] blijkt dat de meeste gevallen van hyperkaliëmie bij patiënten met ernstig hartfalen, die behandeld worden met o.a. spironolacton en een ACEinhibitor of een sartaan, optreden in aanwezigheid van één of meerdere risicofactoren: dosis spironolacton hoger dan 50 mg p.d., verminderde nierfunctie, bestaan van type 2-diabetes.

Résultats globaux Nombre et type de traitement Les 10 centres de l’étude ont traité un total de 18 265 patients par an (2011 ou 2012) pour un cout total de près de 78 millions d'euros, soit un cout moyen par traitement de € 4266 (tableau 3).
Algemene bevindingen Aantal en type behandelingen De 10 centra behandelden in totaal 18 265 patiënten per jaar (2011 of 2012) voor een totale kost van bijna 78 miljoen euros, of € 4 266 als gemiddelde kost per behandeling (Tabel 3).