Traduction de «plasmatiques relativement constants » (Français → Néerlandais) :

S'il est administré par perfusion intraveineuse continue, on peut atteindre des concentrations plasmatiques relativement constantes.
Bij continue intraveneuze toediening kunnen vrijwel constante plasmaspiegels worden bereikt.

Ce pic est suivi par des taux plasmatiques relativement constants, qui se maintiennent pendant environ 15 heures après la prise, puis diminuent progressivement.
Deze piekwaarde wordt gevolgd door vrij constante plasmawaarden die aanhouden tot ongeveer 15 uur na de inname, om dan geleidelijk aan te verminderen.

En cas d’administration chronique d’un comprimé toutes les 12 heures, on obtient un taux plasmatique relativement élevé et quasi constant, avec une concentration maximale de l’ordre de 22 mcg/ml et une concentration minimale d’environ 17 mcg/ml.
Bij chronische toediening van een tablet om de 12 uur krijgt men een vrij hoge nagenoeg constante plasmaspiegel waarbij de hoogste waarde rond de 22 mcg/ml ligt en de laagste rond 17 mcg/ml.

L'administration intraveineuse d'un bolus de 0,25 mg/kg de ReoPro suivi d'une perfusion continue de 10 µg/minute (ou d'une perfusion ajustée au poids de 0,125 µg/kg/min avec un maximum de 10 µg/min) entraîne des concentrations plasmatiques du produit sous forme libre relativement constantes tout au long de la perfusion.
Intraveneuze toediening van een 0,25 mg/kg bolusdosis van ReoPro gevolgd door een continu infuus van 10 µg/minuut (of een gewichts aangepaste infusie van 0,125 µg/kg/minuut tot een maximum van 10 µg/minuut) resulteert in tamelijk constante vrije plasmaconcentraties gedurende de infusie.

Bien qu’une modification de la concentration plasmatique globale en chlorhydrate de tamsulosine ait été observée en raison d’une altération de la liaison à l’AAG, la concentration non liée (active) en chlorhydrate de tamsulosine ainsi que la clairance intrinsèque sont restées relativement constantes.
Hoewel een verandering van de totale plasmaconcentratie van tamsulosinehydrochloride werd waargenomen als gevolg van een gewijzigde binding aan alfa-1-zuur glycoproteïne, bleven de ongebonden (actieve) concentratie van tamsulosinehydrochloride en de intrinsieke klaring relatief constant.