Vertaling van "prise concomitante de rifampicine peut diminuer " (Frans → Nederlands) :

La prise concomitante de rifampicine peut diminuer la concentration sérique de la doxycycline et ainsi diminuer l’efficacité de la doxycycline.
De gelijktijdige inname van rifampicine kan de serumconcentratie en bijgevolg de doeltreffendheid van doxycycline verminderen.

Rifampicine: la prise concomitante de rifampicine peut réduire les concentrations sériques et donc l’efficacité de la doxycycline.
Rifampicine: de gelijktijdige inname van rifampicine kan de serumconcentratie en bijgevolg de doeltreffendheid van doxycycline verminderen.

La prise concomittante de rifampicine peut diminuer la concentration sérique de la doxycycline et ainsi diminuer l’efficacité de la doxycycline.
De gelijktijdige inname van rifampicine kan de serumconcentratie en bijgevolg de doeltreffendheid van doxycycline verminderen.

Médicaments qui induisent le système enzymatique P450 3A4, tels que la phénytoïne, le phénobarbital et la carbamazépine La prise concomitante chronique de phénytoïne diminue la biodisponibilité de la nisoldipine.
Geneesmiddelen die het P450 3A4 enzymsysteem induceren, zoals fenytoïne, fenobarbital en carbamazepine. Chronische gelijktijdige inname van fenytoïne vermindert de biologische beschikbaarheid van nisoldipine.

La prise concomitante des médicaments suivants peut diminuer l’effet d’Imovane : rifampicine (un antibiotique), carbamazépine (un antiépileptique), phénitoïne (un antiépileptique), millepertuis (un antidépresseur).
Het gelijktijdig innemen van volgende geneesmiddelen kan het effect van Imovane verminderen : rifampicine (een antibioticum), carbamazepine (een antibioticum), fenytoïne (een antiepilepticum), sintjanskruid (een antidepressivum).

Cette modification peut être le cas lors de la prise concomitante d’autres médicaments agissant sur le système nerveux central (sédatifs, anti-épileptiques, etc; ) De même, l’action de Diazepam EG peut être plus intense et prolongée si vous prenez en même temps de la cimétidine, de l’oméprazole, de la fluvoxamine, du kétoconazole, de la fluoxétine, du disulfiram, de l’isoniazide, du propranolol, de la rifampicine, de l'atazanavir.
Dit kan het geval zijn bij gelijktijdige inname van andere geneesmiddelen, die op het centraal zenuwstelsel inwerken (sedativa, anti-epileptica, etc.). Eveneens kan de werking van Diazepam EG intenser zijn en langer aanhouden wanneer u tegelijk cimetidine, omeprazole, fluvoxamine, ketoconazole, fluoxetine, disulfiram, isoniazide, propranolol, rifampicine, atazanavir neemt.

Lorsque le répaglinide a été administré 24 heures après la dernière dose de rifampicine, une réduction de 80 % de l’ASC du répaglinide a été observée (action inductrice seule). L’administration concomitante de rifampicine et de répaglinide peut par conséquent nécessiter un ajustement de la posologie du répaglinide qui doit être basé sur le suivi attentif de la glycémie, non seulement lors de l’initiation du traitement par la rifampicine (forte action inhibitrice), mais également au cours du traitement (action inductrice et inhibitrice combinée) et à l’arrêt du traitement (action inductrice seule), et ce, jusqu’à deux semaines environ après l’arrêt de la rifampicine, lorsque l’action inductrice de la rifampicine a disparu.
Bij gelijktijdige toediening van rifampicine en repaglinide kan daarom een aanpassing van de dosis van repaglinide nodig zijn, die dient te worden gebaseerd op een nauwkeurige bloedglucosecontrole bij de aanvang van de behandeling met rifampicine (acute remming), bij volgende toedieningen (combinatie van remming en inductie), bij stopzetting (inductie alleen) en tot ongeveer twee weken na de stopzetting van de behandeling met rifampicine wanneer het inducerende effect van rifampicine niet meer aanwezig is.

Il en ressort que, dans beaucoup de cas, on notait la présence d’un ou de plusieurs des facteurs de risque connus pour favoriser la survenue de torsades de pointes, tels que hypokaliémie, prise concomitante d’autres médicaments allongeant l’intervalle QT (par exemple, les neuroleptiques, les antiarythmiques, la kétansérine), et prise concomitante d’un médicament pouvant allonger l’intervalle QT et dont le métabolisme peut en plus être inhibé par l’érythromycine ou par la clarithromycine (en particulier, le cisapride*, la terfénadine** et l’astémizole**).
Daaruit blijkt dat in vele gevallen sprake was van één of meerdere van de bekende risicofactoren voor het optreden van " torsades de pointes", zoals hypokaliëmie, gelijktijdige inname van andere geneesmiddelen die het QT-interval verlengen (b.v. neuroleptica, anti-aritmica, ketanserine) en gelijktijdig gebruik van een geneesmiddel dat het QT-interval kan verlengen en waarvan daarenboven het metabolisme door erythromycine en clarithromycine kan worden geïnhibeerd (in het bijzonder cisapride*, terfenadine** en astemizol**).

Pour une spécialité donnée, il peut aussi exister une grande variabilité inter et intra-individuelle, p. ex. en fonction de la prise concomitante ou non de nourriture, ou du moment de la prise.
Er kan ook voor een bepaalde specialiteit een belangrijke inter- en intra-individuele variabiliteit bestaan, bijvoorbeeld in functie van de inname met of zonder voedsel, of in functie van het tijdstip van de inname.

Il en va de même lors de la prise concomitante d’autres médicaments (ciclosporine, contraceptifs oraux..) ou de vitamines liposolubles dont l’absorption peut être diminuée par l’orlistat.
Hetzelfde geldt voor gelijktijdig gebruik van andere geneesmiddelen (ciclosporine, orale anticonceptiva..) of vetoplosbare vitamines waarvan orlistat de resorptie kan verminderen.