Traduction de «provincial interrogé soumet cette question » (Français → Néerlandais) :

Le Conseil provincial interrogé soumet cette question au Conseil national et lui transmet une proposition d'avis.
De betrokken Provinciale Raad legt dit probleem voor aan de Nationale Raad en doet hem een ontwerp-advies geworden.

Le conseil provincial interrogé soumet trois questions au Conseil national:
De provinciale raad die met dit geschil wordt geconfronteerd, legt volgende drie vragen voor advies aan de Nationale Raad voor:

Un conseil provincial ainsi interrogé, soumet la question au Conseil national.
Deze vraag wordt door de betrokken provinciale raad voor advies aan de Nationale Raad voorgelegd.

Le Conseil provincial interrogé soumet ce problème au Conseil national.
Deze kwestie wordt door de betrokken provinciale raad voor advies aan de Nationale Raad overgemaakt.

Pour cette raison, il soumet les questions suivantes à son conseil provincial : 1.
Om die reden legt hij de volgende vragen voor aan zijn provinciale raad : 1.

Le conseil provincial soumet cette question au Conseil national.
De provinciale raad legt deze vraag voor aan de Nationale Raad.

A la suite de divergences de vues entre des médecins généralistes et des médecins spécialistes, la question suivante est soumise à un Conseil provincial: " Qui est civilement responsable et quelle doit être la conduite déontologique des médecins en matière d'examens préopératoires, à savoir l'anesthésiste, le chirurgien, le médecin de famille, I'interniste ?" . Le Conseil provincial a confié la question à une commission et soumet au Conseil national un projet d'avis.
Naar aanleiding van een meningsverschil tussen huisartsen en specialisten betreffende het overdoen van pre‑operatieve onderzoeken, werd de volgende vraag voorgelegd aan een Provinciale Raad: " Bij wie ligt de burgerrechtelijke verantwoordelijkheid en hoe dient de deontologische houding te zijn van de bij pre‑operatief onderzoek betrokken artsen, nl. anesthesist, chirurg, huisarts, internist ?" De Provinciale Raad heeft dit probleem toevertrouwd aan een commissie en legt de Nationale Raad een ontwerp‑advies ter goedkeuring voor.

Vos questions portaient plus particulièrement sur: 1/ l’incidence du carcinome spinocellulaire au niveau des mains parmi la population belge et le fait qu’une augmentation soit ou non constatée; 2/ le pourcentage de la population qui se soumet à cette forme spécifique de traitement des ongles dans des studios d’ongles; 3/ le nombre de personnes qui développeront des carcinomes spinocellulaires en conséquence directe de l’exposition aux UV dans les studios d’ongles.
Meer bepaald vroeg u: 1/ wat de incidentie is van spinocellulair carcinoom t.h.v. de handen onder de Belgische bevolking en of er een stijging te merken valt; 2/ hoe groot het percentage van de bevolking is dat dergelijke specifieke vorm van nagelbehandeling in nagelstudio’s ondergaat; 3/ bij hoeveel personen spinocellulaire carcinomen zich ontwikkelen als direct gevolg van UV-blootstelling in nagelstudio’s.

Il ressort des termes de la question préjudicielle et des motifs de la décision de renvoi que le juge a quo interroge la Cour sur la compatibilité avec les articles 10 et 11 de la Constitution de l’article 2277bis du Code civil en ce qu’il crée une différence de traitement entre, d’une part, les hôpitaux dont l’action pour les prestations, services et biens médicaux et les frais supplémentaires fournis ou facturés, en tant qu’établissements de soins, se prescrit vis-à-vis du patient par deux ans à compter de la fin du mois au cours duquel ils ont été fournis, sans que l’établissement de soins ne puisse interrompre cette prescription par l’envoi d’une lettre recommandée de mise en demeure et, d’autre part, les patients qui se sont vu reconnaître ce droit d’interrompre la prescription dans leurs rapports avec leur mutuelle.
Uit de bewoordingen van de prejudiciële vraag en de motieven van de verwijzingsbeslissing blijkt dat de verwijzende rechter aan het Hof vraagt of artikel 2277bis van het Burgerlijk Wetboek bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het een verschil in behandeling invoert tussen, enerzijds, de ziekenhuizen waarvan de vordering voor door hen geleverde of aangerekende geneeskundige verstrekkingen, diensten en goederen en bijkomende kosten, als zorginstellingen, ten aanzien van de patiënt verjaart na verloop van twee jaar te rekenen vanaf het einde van de maand waarin zij zijn verstrekt, zonder dat de zorginstelling die verjaring kan stuiten door het versturen van een aangetekend schrijven tot ingebrekestelling en, anderzijds, de patiënten, die dat recht om de verjaring te stuiten, genieten in hun betrekkingen met hun ziekenfonds.