Traduction de «rapport aux témoins sains » (Français → Néerlandais) :

La demi-vie d’élimination terminale est prolongée chez les patients atteints d’insuffisance hépatique par rapport aux témoins sains (4,1-5,0 heures versus 2,8 heures).
De terminale eliminatiehalfwaardetijd was langer bij patiënten met een leverfunctiestoornis dan bij gezonde controlepersonen (4,1-5,0 uur versus 2,8 uur).

Chez les insuffisants rénaux, l’aire sous la courbe à l’état d’équilibre a augmenté de 62%, 82% et 179% chez les patients atteints, respectivement, d’insuffisance rénale légère, modérée et sévère, par rapport aux témoins sains (voir rubrique 4.2 et 4.4).
Nierinsufficiëntie: Bij patiënten met nierinsufficiëntie steeg de oppervlakte onder de curve in evenwichtstoestand bij patiënten met lichte, matige en ernstige nierinsufficiëntie met respectievelijk 62%, 82% en 179% ten opzichte van gezonde controlepersonen (zie rubrieken 4.2, 4.4).

Insuffisance rénale: Chez les insuffisants rénaux, l’aire sous la courbe à l’état d’équilibre de l'olmesartan a augmenté de 62%, 82% et 179% chez les patients atteints, respectivement, d’insuffisance rénale légère, modérée et sévère, par rapport aux témoins sains (voir rubriques 4.2, 4.4).
Nierinsufficiëntie: Bij patiënten met nierinsufficiëntie nam de AUC bij steady state toe met 62%, 82% en 179% bij patiënten met respectievelijk lichte, matige en ernstige nierinsufficiëntie vergeleken met gezonde personen uit de controlegroep (zie rubrieken 4.2, 4.4).

Insuffisance rénale: Chez les insuffisants rénaux, l’aire sous la courbe à l’état d’équilibre de l'olmésartan a augmenté de 62%, 82% et 179% chez les patients atteints, respectivement, d’insuffisance rénale légère, modérée et sévère, par rapport aux témoins sains (voir rubriques 4.2, 4.3, 4.4).
Nierinsufficiëntie: Bij patiënten met nierinsufficiëntie nam de AUC bij steady state toe met 62%, 82% en 179% bij patiënten met respectievelijk lichte, matige en ernstige nierinsufficiëntie vergeleken met gezonde personen uit de controlegroep (zie rubriek 4.2 en 4.4).

Chez les patients ayant une insuffisance hépatique légère, les valeurs de l’ASC (0-τ) plasmatique d’eltrombopag étaient augmentées d’approximativement 111 % (IC 95 % : 45 % à 283 %) par rapport aux volontaires sains. Chez les patients ayant une insuffisance hépatique modérée, les valeurs de l’ASC (0-τ) plasmatique d’eltrombopag étaient augmentées d’approximativement 183 % (IC 95 % : 90 % à 459 %) par rapport aux volontaires sains.
In vergelijking met de gezonde vrijwilligers was de AUC (0-τ) van eltrombopag in het plasma bij patiënten met een licht verminderde leverfunctie met circa 111% (95% BI: 45% tot 283%) verhoogd en bij patiënten met een matig verminderde leverfunctie met circa 183% (95% BI: 90% tot 459%) verhoogd.

La masse protéique LPL sera mesurée à partir d'un échantillon de sang du patient par rapport à un échantillon de sang témoin provenant de volontaires sains.
De LPL-eiwitmassa moet in een bloedmonster van de patiënt worden gemeten en worden vergeleken met een controlemonster van een gezonde vrijwilliger.

Cancers secondaires au traitement Dans les études cliniques menées chez des patients recevant l’association lénalidomide/dexaméthasone et ayant déjà reçu un traitement pour leur myélome, une augmentation de l’incidence de cancers secondaires (CS) a été observée chez les patients sous lénalidomide/dexaméthasone (3,98 pour 100 années-patients) par rapport aux témoins (1,38 pour 100 années-patients).
Tweede primaire kwaadaardige tumoren In vergelijking met de controlegroep (1,38 per 100 patiënten-jaren) werd een toename van tweede primaire kwaadaardige tumoren (SPM) waargenomen in klinische onderzoeken bij myeloompatiënten die eerder met lenalidomide/dexamethason behandeld werden (3,98 per 100 patiënten-jaren).

En cas d'insuffisance rénale modérée, une augmentation modérée de l'exposition d'environ 1,7 fois a été observée par rapport aux sujets témoins.
Bij matige nierinsufficiëntie werd een matige toename in de blootstelling gezien die ongeveer 1,7 maal hoger was vergeleken met de controlegroep.

Dans les études cliniques menées dans le myélome multiple de novo, une incidence 4 fois plus élevée de CS a été observée chez les patients recevant Revlimid (7,0 %) par rapport aux témoins (1,8 %).
In klinische onderzoeken in nieuw gediagnosticeerd multipel myeloom werd een viervoudige verhoging in incidentie van SPM waargenomen bij patiënten die Revlimid kregen (7,0%) in vergelijking met de controlegroep (1,8%).

Dans une étude menée chez des volontaires sains au cours de laquelle les expositions ont été comparables à celles observées chez les patients, la variation moyennée de l’intervalle QTcF, après soustraction des valeurs obtenues avec le placebo, a été de 7 ms par rapport aux valeurs initiales (IC ± 4 ms).
Bij een onderzoek met gezonde vrijwilligers met blootstellingen die vergelijkbaar waren met de blootstellingen zoals waargenomen bij patiënten, was de gemiddelde duur van QTcF intervalverandering ten opzichte van de uitgangswaarde 7 msec (CI ± 4 msec), gecorrigeerd voor het gemiddelde placebo effect.