Traduction de «ruxolitinib à prendre en compte inhibiteurs faibles » (Français → Néerlandais) :

Autres interactions affectant ruxolitinib à prendre en compte Inhibiteurs faibles ou modérés du CYP3A4 (tels que, entre autres, ciprofloxacine, érythromycine, amprénavir, atazanavir, diltiazem, cimétidine) Chez des volontaires sains, l’administration concomitante de ruxolitinib (dose unique de 10 mg) et d’érythromycine 500 mg deux fois par jour pendant 4 jours a entraîné une augmentation de la C max et de l’ASC du ruxolitinib de respectivement 8 % et 27 % par rapport à l’administration de ruxolitinib seul.
Andere interacties die ruxolitinib beïnvloeden en die in overweging moeten worden genomen Lichte of matige CYP3A4-remmers (zoals, maar niet beperkt tot ciprofloxacine, erytromycine, amprenavir, atazanavir, diltiazem, cimetidine) Bij gezonde personen resulteerde gelijktijdige toediening van ruxolitinib (eenmalige dosis van 10 mg) en erytromycine 500 mg tweemaal daags gedurende vier dagen in een C max en AUC van ruxolitinib die respectievelijk 8% en 27% hoger waren dan met ruxolitinib alleen.

Aucune adaptation posologique n’est recommandée en cas d’administration concomitante de ruxolitinib avec des inhibiteurs faibles ou modérés du CYP3A4 (par exemple érythromycine).
Er is geen dosisaanpassing aanbevolen als ruxolitinib tegelijk wordt toegediend met lichte of matige CYP3A4-remmers (bijv. erytromycine).

L’administration en une prise par jour devrait être limitée aux patients adultes ayant seulement très peu de mutations associées aux inhibiteurs de protéase (c’est-à-dire moins de 3 mutations aux inhibiteurs de protéase en accord avec les résultats de l’étude clinique, voir rubrique 5.1, pour la description complète de la population) et devrait prendre en compte le risque de moindre maintien de la suppression virologique (voir rubrique 5.1) et le risque de diarrhée plus élevé par rapport à la posologie standard recommandée en deux prises par jour (voir rubrique 4.8).
Dit eenmaal daagse regime mag echter alleen worden toegepast bij volwassen patiënten met zeer weinig protease-remmer (PI) geassocieerde mutaties (d.w.z. minder dan 3 PI-mutaties, in overeenstemming met klinische onderzoeksresultaten, zie rubriek 5.1 voor de volledige beschrijving van de populatie) en men moet hierbij rekening houden met het risico van een verminderde duurzaamheid van de virologische suppressie (zie rubriek 5.1) en een hoger risico op diarree (zie rubriek 4.8) in vergelijking met de aanbevolen standaard tweemaal daagse dosering.

Cette recommandation repose sur l’efficacité limitée à court terme (environ 4 semaines) du BPC sur la douleur par rapport au traitement analgésique standard. Sur base d’un effet possiblement positif à court terme sur la consommation d’opioïdes, de la nécessité de répéter la procédure et des complications rares, mais graves, éventuellement associées à la procédure, l'utilisation du BPC devrait prendre en compte l’espérance de vie généralement limitée des patients atteints d’un cancer du pancréas (très faible niveau de preuve ; recommandation faible).
Deze aanbeveling is gebaseerd op de beperkte en kortdurende (ongeveer 4 weken) werkzaamheid van plexus coeliacusblokkade (CPB) op pijn in vergelijking met een standaard pijnstillende behandeling, op zijn kortdurende mogelijke positieve effect op opioïdgebruik, op de noodzaak om de procedure te herhalen en op de zeldzame maar belangrijke complicaties die met de procedure gepaard kunnen gaan; er wordt rekening gehouden met het feit dat de levensverwachting van patiënten met pancreaskanker meestal beperkt is (zeer laag niveau van bewijskracht; zwakke aanbeveling).

Chez les patients prétraités par inhibiteurs de protéase (IP), le choix de Telzir devra prendre en compte les résultats individuels des tests de résistance virale du patient et les traitements antérieurs (voir rubrique 5.1).
Bij patiënten die eerder een proteaseremmer (PI) hebben gebruikt, moet de keuze voor Telzir gebaseerd zijn op individuele virusresistentietesten en de voorgeschiedenis van de behandeling (zie rubriek 5.1).

Médicaments concomitants à prendre en compte Bêtabloquants, substances vasoactives, inhibiteurs de l'enzyme de conversion de l'angiotensine, antagonistes des récepteurs de l'angiotensine : ces médicaments réduisent l'efficacité des mécanismes de compensation cardiovasculaire des troubles tensionnels : le radiologue doit en être informé avant l'injection de complexe de gadolinium et disposer des moyens de réanimation
Concomiterende geneesmiddelen waarmee rekening gehouden moet worden Bètablokkers, vasoactieve stoffen, angiotensin-converting enzyme-remmers, angiotensine- II-receptorantagonisten: deze geneesmiddelen verminderen de werkzaamheid van de mechanismen van cardiovasculaire compensatie bij bloeddrukstoornissen: voorafgaand aan de injectie van gadoliniumcomplexen moet de radioloog hierover geïnformeerd worden en reanimatieapparatuur moet bij de hand zijn.

Considérations à prendre en compte lors de l’initiation du traitement par Invirase : Invirase ne doit pas être donné comme unique inhibiteur de protéase.
Overwegingen bij het initiëren van Invirase therapie: Invirase dient niet als enige proteaseremmer te worden gegeven.

Dans le cadre de l'art. 5, point 5, b), on doit spécifiquement prendre en compte le risque qu'une anomalie donnée présentant un impact potentiel sur la santé publique et/ou la santé des animaux ne soit pas détectée du fait que le nombre de personnes présentes est insuffisamment adapté (par ex. nombre trop faible) aux tâches à accomplir sur la chaîne d'abattage.
In het kader van Art. 5, punt 5, b) dient men specifiek het risico in beschouwing te nemen dat een bepaalde afwijking, met mogelijke impact op de volksgezondheid en/of de diergezondheid, niet wordt gedetecteerd doordat het aantal aanwezige personeelsleden onvoldoende is afgestemd (bijv. te laag aantal) op de te vervullen taken aan de slachtlijn.

Il convient de noter que le risque de cancer secondaire, bien que statistiquement faible, est à prendre en compte principalement pour les radionucléides émettant un rayonnement gamma qui peut atteindre par proximité un autre organe que celui pour lequel le traitement est administré.
Er dient genoteerd te worden dat het secundaire kankerrisico, hoewel statistisch laag, in acht moet genomen worden, voornamelijk voor de radionucliden die een gammastraling uitzenden die wegens de nabijheid een ander orgaan kan aantasten dan hetgeen waarvoor de behandeling toegediend wordt.

Compte tenu de ces incertitudes, la décision de choisir une surveillance active n’est pas facile à prendre, même s’il s’agit d’une option valable pour les patients présentant un cancer localisé de la prostate à risque faible. a L’objectif de cette étude est de décrire comment la surveillance active est perçue par les patients et les médecins, et quels facteurs influencent l’acceptation par les patients et la proposition par les médecins de ce type de prise en charge.
Met deze onzekerheden in gedachten is de beslissing om te kiezen voor active surveillance niet gemakkelijk, ook al is het een verdedigbare optie voor patiënten met gelokaliseerde prostaatkanker met een laag risico. a Het doel van deze studie is te beschrijven hoe artsen en patiënten kijken naar Active Surveillance en welke factoren een invloed hebben op acceptatie door patiënten van deze vorm van behandeling en de bereidheid van artsen om deze aan te bieden.