La loi organise ainsi l’obligation de secours, en conférant un pouvoir de réquisition au préposé, avec pour corollaire, une dérogation importante à la liberté de chacun relativement au choix du médecin, du service d’ambulance, du service hospitalier ou de la fonction « service mobile d’urgence ».
Op deze wijze organiseert de wet de hulpverplichting door het verlenen van de opvorderingsmacht aan de aangestelde, met als logisch gevolg een belangrijke beperking van de vrijheid van elkeen met betrekking tot de keuze van de geneesheer, van de ambulancedienst, van de ziekenhuisdienst of van de functie “mobiele urgentiegroep”.