Vertaling van "stricte les recommandations et critères de bonne pratique transfusionnelle " (Frans → Nederlands) :

1. Les hôpitaux mettent en œuvre de manière stricte les recommandations et critères de bonne pratique transfusionnelle (v. « Bonnes pratiques de transfusion à l’usage des hôpitaux », CSH n° 8167).
1. De ziekenhuizen passen de aanbevelingen en criteria voor goede transfusiepraktijk op een strikte wijze toe (zie “Goede transfusiepraktijken voor de ziekenhuizen”, HGR nr. 8167).

Sangs et dérivés sanguins..44 Révision du manuel de bonnes pratiques transfusionnelles à l’usage des hôpitaux (CSS 8381)...46 Critères de fin de pénurie dans l’approvisionnement en sang et en composants sanguins provoquée par une pandémie de grippe A(H1N1) (CSS 8652)...46 Recommandations pour l’administration des immunoglobulines (CSS 8366) 47 Le délai de conservation des concentrés érythrocytaires destinés aux patients qui doivent subir une chirurgie cardiaque (CSS 8420) 48 La détection bactérienne dans les concentrés plaquettaires (CSS 8670)...
Bloed en bloedderivaten44 Herziening van de goede transfusiepraktijken in ziekenhuizen (HGR 8381)... 46 Criteria voor de beëindiging van een tekort bij de bevoorrading van bloed en bloedcomponenten als gevolg van een A(H1N1)- grieppandemie (HGR 8652).46 Indicaties voor het toedienen van immunoglobulinen (HGR 8366)...

La recommandation sur les ÿ Bonnes Pratiques Cliniques Ÿ, depuis son introduction en Europe en 1991, fait office de source dÊinspiration pour ces critères de qualité dans le cadre de lÊétude non-interventionnelle :
De inspiratiebron voor deze kwaliteitscriteria voor niet-interventioneel onderzoek is de " Good Clinical Practice" richtlijn zoals deze in Europa sinds 1991 stapsgewijs werd ingevoerd

Le principal critère de distinction réside dans la méthode de développement selon laquelle les recommandations de bonne pratique basées sur des données probantes, les recommandations de bonne pratique basées sur un consensus et les recommandations développées suivant une méthodologie informelle sont classées.
Het belangrijkste criterium van onderscheid betreft de ontwikkelingsmethodologie waarbij naargelang de graad van systematiek evidence–based praktijkrichtlijnen, consensusrichtlijnen en richtlijnen ontwikkeld via informele methodologie worden gecategoriseerd.

A noter, par exemple, que le CSS est d’avis qu’il faut maintenir les recommandations du manuel « Bonnes pratiques de transfusion à l’usage des hôpitaux » (CSH n° 8167) y compris les guides d’indications transfusionnelles incorporés dans les annexes.
Er valt te noteren bijvoorbeeld dat de HGR van oordeel is dat de aanbevelingen vermeld in de handleiding “Goede transfusiepraktijken voor de ziekenhuizen” (HGR nr. 8167) moeten worden nageleefd, met inbegrip van de gidsen met transfusie-indicaties die in de bijlagen worden opgenomen.

La satisfaction du critère de diligence suppose dès lors une bonne méthodologie dans la rédaction de la recommandation de bonne pratique, des agissements dans lÊintérêt du patient et de la société et une évaluation de la qualité par la suite.
Er kan worden gesteld dat de invulling van de zorgvuldigheidsmaatstaf een goede methodologie voor het opstellen van de praktijkrichtlijn, het handelen in het belang van de patiënt en van de maatschappij en een kwaliteitstoets achteraf veronderstelt.

En ce sens, une recommandation de bonne pratique Âevidence-basedÊ a sans doute plus de chances dÊêtre assimilée au critère de diligence auquel lÊacte du médecin doit satisfaire quÊune recommandation développée selon une méthodologie informelle.
In die zin zal een evidence-based praktijkrichtlijn vermoedelijk meer kans hebben om beschouwd te worden als overeenstemmend met de zorgvuldigheidsmaatstaf waaraan het handelen van artsen moet voldoen dan een richtlijn die is ontwikkeld via informele methodologie.

Récemment, la section assurances sociales de lÊOrdre national français des médecins 132 mettait le critère de diligence sur le même pied dÊégalité quÊune recommandation de bonne pratique.
Recentelijk werd door de sectie sociale verzekeringen van de Franse Nationale Orde van Geneesheren 132 de zorgvuldigheidsmaatstaf gelijkgesteld met een praktijkrichtlijn.

Une distinction qualitative peut donc être établie suivant que la recommandation de bonne pratique satisfait ou non aux critères susmentionnés.
Aldus kan er een kwalitatief onderscheid worden gemaakt naargelang de praktijkrichtlijn al dan niet voldoet aan de voornoemde criteria.

LÊanalyse de critères de remboursement établis sur base sur des recommandations de bonne pratique nÊentre pas dans lÊobjet de cette étude.
Terugbetalingscriteria die gebaseerd zijn op praktijkrichtlijnen behoren niet tot het opzet van deze studie.