Traduction de «sujets sains les profils » (Français → Néerlandais) :

Pour déterminer la bioéquivalence, on compare chez un certain nombre de sujets sains les profils de concentration plasmatique en fonction du temps du médicament testé et du médicament de référence.
Aantonen van de bio-equivalentie gebeurt op basis van plasmaconcentratietijdsprofielen waarin de mate en snelheid van resorptie van het test- en het referentiegeneesmiddel vergeleken worden bij een aantal gezonde proefpersonen.

Sensibilité: la proportion de sujets malades pour qui le test est positif: a / a + c Spécificité: la proportion de sujets non atteints pour qui le test est négatif: d / b + d Rapport de vraisemblance positif (positive likelihood ratio): estime le rapport entre la probabilité d’avoir un test positif chez les sujets malades à la probabilité d’avoir un test positif chez les sujets sains: (a/a+c) / (b/b+d) = sensibilité / (1 - spécificité) Rapport de vraisemblance négatif (negative likelihood ratio): estime le rapport entre la probabilité d’avoir un test négatif chez les sujets malades à la probabilité d’avoir un test négatif chez les sujets sains: (c/a+c) / (d/b+d) = (1 - sensibilité) / spécificité Les rapports de vraisemblance reflètent la mesure qui augmente la probabilité de présence ou d’absence d’une maladie.
Sensitiviteit: de proportie zieke personen met een positieve testuitslag: a/a+c Specificiteit: de proportie niet-zieken met een negatieve testuitslag: d/b+d Likelihood ratio voor een positieve test (of positieve likelihood ratio): de verhouding tussen de proportie zieke personen met een positieve testuitslag ten opzichte van de proportie niet-zieken met een positieve testuitslag: (a/a+c) / (b/b+d) = sensitiviteit/(1-specificiteit) Likelihood ratio voor een negatieve test (of negatieve likelihood ratio): de verhouding tussen de proportie zieke personen met een negatieve testuitslag ten opzichte van de proportie niet-zieken met een negatieve testuitslag: (c/a+c) / (d/b+d) = (1-sensitiviteit)/ specificiteit. De likelihood ratio’s geven een maat weer waarmee de waarschijnlijkheid van de aanwezigheid of afwezigheid van ziekte verhoogt.

Comparativement aux sujets sains, l'ASC plasmatique de la canagliflozine a été augmentée respectivement d'environ 17 %, 63 % et 50 % chez les sujets ayant une insuffisance rénale légère, modérée et sévère, mais a été similaire chez les sujets en IRT et les sujets sains.
In vergelijking met gezonde personen, was de plasma-AUC van canagliflozine met ongeveer 17%, 63% en 50% verhoogd bij personen met respectievelijk lichte, matige en ernstige nierinsufficiëntie, maar was voor personen met terminaal nierfalen en gezonde personen gelijk.

Le taux d’IGF-BP-3 étant réduit chez les sujets atteints d’IGFD primaire sévère, la clairance de l’IGF-1 se trouve accrue chez ces sujets par rapport aux sujets sains.
De concentratie IGFBP-3 is afgenomen bij proefpersonen met ernstige primaire IGFD, wat bij deze proefpersonen in een hogere IGF-1-klaring resulteert dan bij gezonde proefpersonen.

Le volume apparent de distribution (Vz/F) de l’ivacaftor après une dose unique de 275 mg administrée avec un repas était comparable entre les sujets sains et les patients atteints de mucoviscidose. Après administration orale de 150 mg toutes les 12 heures pendant 7 jours à des volontaires sains, avec un repas, le volume apparent de distribution moyen (±ET) était de 353 (122) litres.
Het schijnbare distributievolume (Vz/F) van ivacaftor na een enkele dosis van 275 mg na een maaltijd was gelijk voor gezonde proefpersonen en patiënten met CF. Na orale toediening gedurende 7 dagen

La clairance apparente (Cl/F) de l’ivacaftor était comparable entre les volontaires sains et les patients atteints de mucoviscidose. À l’équilibre, le Cl/F moyen (±ET) était de 17,3 (8,4) l/h pour la dose de 150 mg administrée à des sujets sains.
De schijnbare klaring (CL/F) van ivacaftor was gelijk voor gezonde proefpersonen en patiënten met CF. Het gemiddelde (±SD) van CL/F voor de dosis van 150 mg was 17,3 (8,4) l/uur bij gezonde proefpersonen bij steady-state.

Patients atteints d’insuffisance rénale Une étude ouverte, à dose unique, a évalué la pharmacocinétique de la canagliflozine à 200 mg chez des sujets ayant différents degrés d'insuffisance rénale (classés selon la clairance de la créatinine (ClCr) d'après l'équation de Cockroft-Gault), comparativement à des sujets sains.
Patiënten met nierinsufficiëntie Een open-labelstudie met eenmalige toediening onderzocht de farmacokinetiek van canagliflozine 200 mg bij personen met diverse gradaties van nierinsufficiëntie (geklassificeerd naar CrCl op basis van de Cockroft-Gault-vergelijking) in vergelijking met gezonde personen.

Cette augmentation de l’exposition systémique au furoate de fluticasone chez les sujets avec une insuffisance hépatique modérée (Child-Pugh B; furoate de fluticasone/vilanterol 184/22 microgrammes), était associée à une réduction moyenne de 34% du cortisol sérique comparativement aux sujets sains.
De toename van de systemische blootstelling aan fluticasonfuroaat bij proefpersonen met een matige leverfunctiestoornis (Child-Pugh B; fluticasonfuroaat/vilanterol 184/22 microgram) ging gepaard met een verlaging van gemiddeld 34% in serumcortisol in vergelijking met gezonde proefpersonen.

Après l’administration de doses répétées de furoate de fluticasone/vilanterol pendant 7 jours, une augmentation de l’exposition systémique au furoate de fluticasone a été observée (jusqu’à trois fois d’après la mesure de l’ASC (0–24) chez les sujets avec une insuffisance hépatique (Child-Pugh A, B ou C) comparativement aux sujets sains.
Na herhaalde dosering van fluticasonfuroaat/vilanterol gedurende 7 dagen was er een toename van de systemische blootstelling aan fluticasonfuroaat (tot een verdrievoudiging zoals gemeten door de AUC (0–24) ) bij proefpersonen met een leverfunctiestoornis (Child-Pugh A, B of C) in vergelijking met gezonde proefpersonen.

Avis n° 11 du 20 décembre 1999 relatif au prélèvement d’organes et de tissus chez des sujets sains vivants en vue de transplantation (.PDF)
Advies nr. 11 van 20 december 1999 betreffende het wegnemen van organen en weefsels bij gezonde levende personen, met het oog op transplantatie (.PDF)