Traduction de «surtout la distinction » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Définition: Trouble caractérisé par la consommation persistante de substances non nutritives (par exemple de la terre, des bouts de peinture, etc.). Il peut faire partie d'un trouble psychiatrique plus global (tel un autisme) ou constituer un comportement psychopathologique relativement isolé. C'est seulement dans ce dernier cas que l'on fait le diagnostic de pica. Ce comportement s'observe surtout chez des enfants présentant un retard mental; dans ce dernier cas, le retard mental doit constituer le diagnostic principal (F70-F79).
Omschrijving: Aanhoudend eten van niet voor consumptie bestemde stoffen (zoals aarde, verfbladders, etc.). Het kan voorkomen als één van vele symptomen die deel uitmaken van een uitgebreidere psychiatrische stoornis (zoals autisme) of als een betrekkelijk geïsoleerd psychopathologisch gedrag; alleen die laatste vorm is hier geclassificeerd. Het verschijnsel doet zich het meest voor bij zwakzinnige kinderen en indien er tevens zwakzinnigheid aanwezig is, dient F70-F79 als de hoofddiagnose gekozen te worden.

Définition: Démence survenant au cours de l'évolution d'une maladie de Parkinson avérée. Aucune caractéristique clinique distinctive n'a été mise en évidence jusqu'ici. | Démence dans:paralysie agitante | parkinsonisme
Omschrijving: Een dementie die zich ontwikkelt in het verloop van een bestaande ziekte van Parkinson. Tot nog toe zijn er geen specifieke klinische kenmerken aangetoond. | Neventerm: | dementie bij | paralysis agitans | dementie bij | parkinsonisme

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Une description claire de la tâche de l’hôpital de jour gériatrique et un cadre structuré sont considérés comme importants pour les généralistes; c’est surtout la distinction entre les services hospitaliers de gériatrie existants et l’hôpital de jour gériatrique qui continue à prêter à confusion.
Een duidelijke omschrijving van de taak van het geriatrisch dagziekenhuis en structuuromkadering wordt als belangrijk aanzien door de huisartsen; vooral het onderscheid tussen de bestaande geriatrische ziekenhuisafdelingen en het geriatrisch dagziekenhuis blijft voor onduidelijkheid zorgen.

Le Comité scientifique estime que le guide doit faire une plus nette distinction entre le guide en tant que guide de l’autocontrôle et la QFL, surtout au niveau des parties “domaine d’application” et “buts”.
Het Wetenschappelijk Comité is van mening dat een duidelijker onderscheid in de gids dient gemaakt te worden tussen de gids als autocontrolegids en IKM, dit in het bijzonder in de onderdelen “toepassingsgebied” en “doelstellingen”.

Le médecin généraliste de garde ne doit pas seulement être à tout moment « joignable » (quel que soit le moyen de communication), il doit surtout donner une suite adéquate à la demande de soins pendant le service de garde : une distinction nette doit être opérée entre la « consultation téléphonique » citée et « l’exécution concrète de la mission de garde » lors de chaque demande de soins.
De huisarts met wachtdienst moet niet alleen op elk moment “bereikbaar” zijn (om het even wat het communicatiemiddel is), hij moet vooral een gepast gevolg geven aan de zorgvraag gedurende de wachtdienst : er moet een duidelijk onderscheid gemaakt worden tussen het geciteerde “telefonische consult” en “de concrete uitvoering van de wachtdienstopdracht” bij elke zorgvraag.

Dans le discours des praticiens, ces termes sont surtout utilisés à la manière d’un « boundary object » 141 , comme critères de distinction pour marquer une frontière entre « eux » et « nous » : d’un côté, les médecins accusés de pratiquer une médecine du symptôme qui ne tient pas compte de ses aspects bio-psycho-sociaux, de l’autre les ostéopathes et les chiropracteurs prétendant pratiquer une approche « globale » du patient.
Aan de ene kant de artsen, die ervan beschuldigd worden een geneeskunde te bedrijven die geen rekening houdt met de bio-psycho-sociale aspecten en de osteopaten en chiropractoren die pretenderen een globale benadering van de patiënt te hebben.

Ce programme d’étude en double aveugle et contrôlé contre placebo mené chez des patients atteints d’insuffisance cardiaque chronique (ICC) de classe fonctionnelle II à IV de la NYHA comportait trois études distinctes: CHARM-Alternative (n = 2 028), portant sur des patients avec FEVG ≤ 40% qui n’étaient pas traités par un inhibiteur de l’ECA en raison d’une intolérance (surtout en raison d’une toux, 72%), CHARM-Added (n = 2 548), menée chez des patients avec FEVG ≤ 40% et traités par un inhibiteur de l’ECA, et CHARM-Preserved (n = 3 023), menée chez des patients avec FEVG > 40%.
Dit placebogecontroleerd, dubbelblind onderzoeksprogramma bij patiënten met chronisch hartfalen (CHF) met NYHA functionele klasse II tot IV bestond uit drie afzonderlijke studies: CHARM-Alternative (n = 2028) bij patiënten met LVEF ≤ 40% die niet met een ACE-remmer werden behandeld wegens intolerantie (voornamelijk wegens hoest, 72%), CHARM-Added (n = 2548) bij patiënten met LVEF ≤ 40% en behandeld met een ACE-remmer, en CHARM-Preserved (n = 3023) bij patiënten met LVEF > 40%.

La distinction entre le groupe 1A et le groupe 1B prévue actuellement dans la convention permet surtout de vérifier le nombre de patients qui suivent une forme très intensive d’autogestion et qui réalisent des contrôles de glycémie très fréquents à cet effet.
Het onderscheid tussen groep 1 A en groep 1 B wordt in de overeenkomst op dit ogenblik vooral gemaakt om na te gaan hoeveel patiënten een zéér intense vorm van zelfregulatie volgen en daartoe zéér frequent glycemiecontroles uitvoeren.

Cette distinction est surtout fonctionnelle et vise à permettre un suivi quantitatif.
Dit onderscheid is vooral functioneel en heeft de bedoeling om een kwantitatieve opvolging mogelijk te maken.