Traduction de «thrombo-embolies veineuses number » (Français → Néerlandais) :

incidence accrue de thrombo-embolies veineuses (Number Needed to Harm ou NNH 156, c.-à-d. que sur 156 femmes traitées par le raloxifène pendant cinq ans, un cas supplémentaire de thrombo-embolie veineuse est survenu par rapport au placebo), accidents vasculaires cérébraux à issue fatale (NNH 250), bouffées de chaleur, crampes aux chevilles et oedème périphérique.
een hogere incidentie van veneuze trombo-embolieën (Number Needed to Harmof NNH 156, d.w.z. dat per 156 vrouwen behandeld met raloxifen gedurende 5 jaar, er 1 geval van veneuze trombo-embolie meer optrad dan onder placebo), fatale cerebrovasculaire accidenten (NNH 250), warmte-opwellingen, kuitkrampen en perifeer oedeem.

Évènements thrombo-emboliques veineux et artériels Le risque de thrombo-embolie veineuse (tels que thrombose veineuse profonde, embolie pulmonaire) et de thrombo-embolie artérielle (tels qu’infarctus du myocarde, accident vasculaire cérébral) est majoré chez les patients traités par thalidomide (voir rubrique 4.8).
Veneuze en arteriële trombo-embolische voorvallen Patiënten die met thalidomide worden behandeld hebben een verhoogd risico van veneuze tromboembolie zoals diepveneuze trombose en longembolie) en arteriële trombo-embolie (zoals myocardinfarct en cerebrovasculair voorval) (zie rubriek 4.8).

Évènements thrombo-emboliques veineux et artériels Un risque accru de thrombo-embolie veineuse (tels que thrombose veineuse profonde, embolie pulmonaire) et de thrombo-embolie artérielle (tels qu’infarctus du myocarde, accident vasculaire cérébral) a été décrit chez les patients recevant du thalidomide (voir rubrique 4.4).
Veneuze en arteriële trombo-embolische voorvallen Er is een verhoogd risico van veneuze trombo-embolie (zoals diep-veneuze trombose en longembolie) en arteriële trombo-embolie (zoals myocardinfarct en cerebrovasculair voorval) gerapporteerd bij patiënten die met thalidomide behandeld werden (zie rubriek 4.4).

Evénements thrombo-emboliques artériels et veineux Chez les patients atteints de myélome multiple, l’utilisation concomitante du lénalidomide et de la dexaméthasone est associée à un risque accru de thrombo-embolie veineuse (essentiellement thrombose veineuse profonde et embolie pulmonaire) et de thrombo-embolie artérielle
Veneuze en arteriële trombo-embolische voorvallen Bij patiënten met multipel myeloom wordt de combinatie van lenalidomide en dexamethason geassocieerd met een verhoogd risico op veneuze trombo-embolische voorvallen (voornamelijk diepveneuze trombose en longembolie) en arteriële trombo-embolische voorvallen (voornamelijk myocardinfarct en cerebrovasculair accident (zie rubrieken 4.5 en 4.8).

Traitement et prévention secondaire des thrombo-embolies veineuses profondes Comme mentionné dans les Folia de février 2004, les héparines de bas poids moléculaire ou l’héparine non fractionnée, suivies par les anticoagulants oraux coumariniques restent la référence dans le traitement et la prévention secondaire d’une thrombo-embolie veineuse profonde.
Behandeling en secundaire preventie van diepe veneuze trombose Zoals vermeld in de Folia van februari 2004 blijven de heparines met laag moleculair gewicht of niet-gefractionneerde heparine, gevolgd door coumarineanticoagulantia, de eerste keuze voor de behandeling en secundaire preventie van diepe veneuze trombose.

- En ce qui concerne le fondaparinux sodique, des études randomisées chez des patients ayant subi une intervention orthopédique majeure ont montré, par rapport à l’énoxaparine, une diminution du nombre de thrombo-embolies veineuses asymptomatiques, mais pas du nombre de thrombo-embolies veineuses symptomatiques, sans différence significative quant à l’incidence d’hémorragies majeures.
- Met natriumfondaparinux werd in gerandomiseerde studies bij patiënten die een majeure orthopedische ingreep hadden ondergaan, vergeleken met enoxaparine, een vermindering van het aantal asymptomatische veneuze tromboembolieën gezien, maar niet van het aantal symptomatische veneuze tromboembolieën, zonder significant verschil in de incidentie van majeure bloedingen.

Dans la prise en charge de l’accident vasculaire cérébral, l’administration d’une héparine de bas poids moléculaire (HBPM), à la dose généralement utilisée en prévention des thrombo-embolies veineuses profondes, est recommandée pendant 14 jours en prévention des récidives et des complications thrombo-emboliques veineuses [voir Folia février 2004 ].
Bij de aanpak van een cerebrovasculair accident is toediening van een heparine met laag moleculair gewicht, aan de dosis die algemeen gebruikt wordt ter preventie van diepe veneuze trombose, aanbevolen gedurende 14 dagen ter preventie van recidieven en veneuze trombo-embolische complicaties [zie Folia februari 2004 ].

En cas de risque thrombo-embolique élevé, on administrera temporairement une héparine de bas poids moléculaire; p. ex. en cas de prothèse valvulaire mécanique mitrale, tricuspide ou pulmonaire, de prothèse valvulaire mécanique aortique + fibrillation auriculaire, de valvulopathie mitrale + fibrillation auriculaire, d’antécédents d’embolie cardiaque ou systémique, de thrombo-embolie veineuse profonde récente (< 3 mois), de pontage périphérique avec des antécédents de thrombose, de thrombophilie due entre autres à une mutation du facteur V de Leiden.
Bij hoog risico van trombo-embolie wordt tijdelijk een heparine met laag moleculair gewicht gegeven. Dit is bij mechanische mitralis-, tricuspidalis- of longklepprothese; mechanische aortaklepprothese + voorkamerfibrillatie; mitralisvalvulopathie + voorkamerfibrillatie; antecedenten van hartembolie of systemische embolie; recente (< 3 maanden) diepe veneuze trombose; perifere bypass-chirurgie met antecedenten van trombose; trombofilie ten gevolge van o.a. factor V Leiden-mutatie.

Le dabigatran et le rivaroxaban ne sont actuellement pas remboursés par l’INAMI pour la prévention des thrombo-embolies dans la fibrillation auriculaire, mais bien pour la prévention des thrombo-embolies veineuses dans le cadre de la chirurgie orthopédique (situation au 01/03/12).
Ten slotte dient de hoge kostprijs van deze nieuwe anticoagulantia in overweging te worden genomen bij de keuze van een dergelijke langdurige en frequent toegepaste behandeling. Dabigatran en rivaroxaban worden door het RIZIV op dit ogenblik niet terugbetaald voor de preventie van trombo-embolie bij voorkamerfibrillatie, maar wel voor de preventie van veneuze trombo-embolie bij chirurgische ingreep (situatie op 01/03/12).

Les estrogènes augmentent le risque de thrombo-embolie veineuse (thrombose veineuse profonde, embolie pulmonaire), surtout pendant la première année de traitement.
Oestrogenen verhogen het risico van veneuze trombo-embolie (diepe veneuze trombose, longembool), vooral in het eerste behandelingsjaar.