Vertaling van "une adaptation posologique de kaletra " (Frans → Nederlands) :

Une adaptation posologique de Kaletra à 400 mg/400 mg (c’est-à-dire Kaletra 400/100 mg + ritonavir 300 mg) deux fois par jour a permis de compenser l’effet inducteur sur le CYP 3A4 de la rifampicine.
Een dosisaanpassing van Kaletra naar 400 mg/400 mg (d.w.z. Kaletra 400/100 mg + ritonavir 300 mg) tweemaal daags zorgt voor compensatie van het CYP3A4- inducerende effect van rifampicine.

Normalement, les adaptations posologiques, si elles sont nécessaires, doivent être effectuées par les paliers suivants, allant de 25 microgrammes/heure à 75 microgrammes/heure : 25 microgrammes/heure, 37 microgrammes/heure, 50 microgrammes/heure, 62 microgrammes/heure et 75 microgrammes/heure ; après quoi les adaptations posologiques doivent normalement se faire par paliers de 25 microgrammes/heure, mais il faut tenir compte des besoins en analgésiques supplémentaires (90 mg par jour de morphine par voie orale ≈ 25 microgrammes/heure de Fentanyl Matrix EG) et de l’intensité de la douleur du patient.
Indien nodig moet dosisaanpassing van 25 microgram/uur naar 75 microgram/uur gewoonlijk in de volgende titratiestappen plaatsvinden: 25 microgram/uur, 37 microgram/uur, 50 microgram/uur, 62 microgram/uur en 75 microgram/uur. Vervolgens moet dosistitratie doorgaans plaatsvinden in stappen van 25 microgram/uur.

La majorité de ces tests anormaux a été résolue au cours du traitement soit sans adaptation posologique, soit après adaptation posologique, ou après arrêt du traitement.
De meerderheid van de afwijkende leverfunctiewaarden normaliseerde ofwel gedurende de behandeling zonder aanpassen van de dosering, ofwel na aanpassen van de dosering, met inbegrip van stopzetten van de behandeling.

Des recommandations d'adaptation posologique ont été établies durant les essais cliniques (voir Recommandations d'adaptation posologique pour la prise en charge de l'anémie induite par le traitement, Tableau 4).
Tijdens klinisch onderzoek werden richtlijnen voor dosisaanpassing ontwikkeld (zie Tabel 4: Richtlijnen voor dosisaanpassing voor het behandelen van uit de behandeling voortvloeiende anemie).

Aucune adaptation posologique de l’un ou de l’autre des médicaments n’est recommandée lorsque l’anidulafungine est co-administrée avec la ciclosporine, le voriconazole ou le tacrolimus ; aucune adaptation posologique de l’anidulafungine n’est recommandée en cas de co-administration avec l’amphotéricine B ou la rifampicine.
Er wordt geen dosisaanpassing van één van beide geneesmiddelen aanbevolen wanneer anidulafungin gelijktijdig wordt toegediend met ciclosporine, voriconazol of tacrolimus en er wordt geen dosisaanpassing aanbevolen voor anidulafungin wanneer dit gelijktijdig wordt gebruikt met amphotericine B of rifampicine.

Lors de la co-administration avec la carbamazépine ou le phénobarbital, une augmentation posologique de Kaletra peut être envisagée.
Bij gelijktijdige toediening met carbamazepine of fenobarbital, kan een verhoging van de Kaletradosering worden overwogen.

Le tableau ci-dessous contient les recommandations posologiques pour Kaletra comprimé, en fonction de la surface corporelle (SC), en cas d’association avec l’éfavirenz ou la névirapine chez l’enfant.
De volgende tabel bevat doseringsrichtlijnen voor Kaletra tabletten, gebaseerd op het lichaamsoppervlak, wanneer deze gebruikt worden in combinatie met efavirenzornevirapine bij kinderen.

En outre, l’aplasie médullaire, parfois accompagnée d’infections, est un effet indésirable fréquent qui nécessite une adaptation posologique.
In dat geval mogen geen andere geneesmiddelen worden gebruikt. Ook onderdrukking van het beenmerg, soms met infecties, is een frequente bijwerking waarvoor de dosis moet worden aangepast.

Une telle adaptation posologique est particulièrement importante en cas d’insuffisance rénale sévère (clairance de la créatinine < 25 ml/min ; débit de filtration glomérulaire < 30 ml/min/1,73m 2 ) et pour les médicaments qui ont une marge thérapeutique-toxique étroite (tels la digoxine, le lithium, les aminoglycosides).
Een dergelijke posologie-aanpassing is vooral belangrijk bij ernstige nierinsufficiëntie (creatinineklaring < 25 ml/min; glomerulaire filtratiesnelheid < 30 ml/ min/1,73m 2 ) en voor geneesmiddelen met een nauwe therapeutisch-toxische marge (zoals digoxine, lithium, de aminoglycosiden).

L’avantage de ces médicaments est que, contrairement aux antagonistes de la vitamine K (telle la warfarine, Marevan®), ils ne nécessitent pas de contrôle de l’INR ou d’adaptation posologique.
Deze middelen hebben, ten opzichte van de vitamine K-antagonisten (bv. warfarine, Marevan®), het voordeel geen controle van de INR en geen dosisaanpassing te vereisen.