Cet objectif explique pourquoi les « prestataires de soins » doivent s’entendre des « dispensateurs de soins » visés à l’article 2, n), de la loi coordonnée du 14 juillet 1994 relative à l’assurance obligatoire soins de santé et indemnités, parmi lesquels les praticiens de l’art de guérir visés à l’article 2, l), de la même loi, et, dès lors, pourquoi les vétérinaires n’y sont pas inclus.
Deze doelstelling verklaart waarom de “verzorgingsverstrekkers” moeten worden gezien als “zorgverleners” in de zin van artikel 2, n), van de gecoördineerde Wet van 14 juli 1994 betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, waartoe ook de beoefenaars van de geneeskunst, zoals beoogd in artikel 2, l) van diezelfde Wet, behoren, en bijgevolg ook waarom de dierenartsen niet zijn inbegrepen.