Traduction de «volontaires atteints d'insuffisance » (Français → Néerlandais) :

Insuffisants rénaux Douze volontaires atteints d’insuffisance rénale chronique, et six autres sujets sous hémodialyse ont chacun reçu une dose unique de 100 mg de lamotrigine.
Verminderde nierfunctie Twaalf vrijwilligers met chronisch nierfalen en nog zes personen die hemodialyse ontvingen, kregen elk een enkelvoudige dosis van 100 mg lamotrigine.

Insuffisance hépatique Chez des volontaires atteints d’une cirrhose alcoolique, les processus de glucuroconjugaison hépatique de l’AMP étaient relativement inchangés malgré l’atteinte du parenchyme hépatique.
Bij vrijwilligers met alcoholcirrose werden de hepatische MPA-glucuronidatieprocessen relatief weinig beïnvloed door de leverparenchymziekte.

Insuffisance hépatique : Chez les volontaires atteints de cirrhose alcoolique, les processus de glucuronidation hépatique du MPA étaient relativement non affectés par la maladie du parenchyme hépatique.
Gestoorde leverfunctie: Bij vrijwilligers met alcoholcirrose werden de hepatische MPA-glucuronidatieprocessen relatief weinig beïnvloed door de leverparenchymziekte.

La demi vie moyenne d'élimination était environ 1,8 fois plus élevée. Une diminution d'environ 50% de la clairance apparente (CL/f) a été observée chez les volontaires atteints d'insuffisance hépatique modérée, comparés aux sujets sains.
In vrijwilligers met matige leverinsufficiëntie was de gemiddelde halfwaardetijd ongeveer 1,8 keer groter en werd een afname van ongeveer 50% in orale klaringssnelheid (CL/f) gezien vergeleken met die in vrouwen met normale leverfunctie.

Chez six volontaires atteints d’insuffisance rénale, 20% de la lamotrigine a été éliminée du corps pendant une séance d’hémodialyse de 4 heures (voir rubrique 5.2).
Bij zes vrijwilligers met nierfalen werd 20% van de hoeveelheid lamotrigine uit het lichaam verwijderd tijdens een hemodialysesessie van 4 uur (zie rubriek 5.2).

Altération de la fonction rénale Douze volontaires atteints d’insuffisance rénale chronique et six autres personnes sous hémodialyse ont reçu une dose unique de 100 mg de lamotrigine.
Nierinsufficiëntie Twaalf vrijwilligers met chronische nierinsufficiëntie en zes hemodialysepatiënten kregen een eenmalige dosis van 100 mg lamotrigine.

Une étude réalisée afin d’évaluer l’effet d’une insuffisance hépatique sur la pharmacocinétique du zolmitriptan a montré que l’AUC et la C max étaient respectivement augmentées de 94 % et 50 % chez les patients atteints d’une insuffisance hépatique modérée, et étaient respectivement augmentées de 226 % et 47 % chez les patients atteints d’une insuffisance hépatique sévère, par comparaison aux volontaires sains.
Een studie om het effect van leverziekten op de farmacokinetiek van zolmitriptan te evalueren liet zien dat de AUC en Cmax met respectievelijk 94% en 50% waren verhoogd bij patiënten met een matige leverziekte en met respectievelijk 226% en 47% bij patiënten met een ernstige leverziekte vergeleken met gezonde vrijwilligers.

Patients atteints d’insuffisance rénale ou hépatique Les études menées chez des volontaires sains et des patients atteints d’un myélome multiple semblent indiquer que la fonction rénale ou hépatique n’influe pas de façon significative sur le thalidomide (voir rubrique 5.2).
Patiënten met nier- of leverfunctiestoornissen Onderzoeken die zijn uitgevoerd bij gezonde proefpersonen en patiënten met multipel myeloom suggereren dat thalidomide niet in enige significante mate wordt beïnvloedt door de nier- of leverfunctie (zie rubriek 5.2).

Les SSC à l’état d’équilibre de bosentan et du métabolite actif Ro 48-5033 étaient augmentées de 9% et de 33% respectivement, chez les patients atteints d’insuffisance hépatique légère par rapport à celles des volontaires sains.
Bij patiënten met een lichte leverfunctiestoornis waren de AUC van bosentan in de evenwichtssituatie en de AUC van de actieve metaboliet (Ro 48- 5033) 9% respectievelijk 33% hoger dan bij gezonde vrijwilligers.

Les patients insuffisants hépatiques présentent une diminution de la clairance de l’amlodipine avec pour conséquence une augmentation d’environ 40 à 60 % de l’ASC. Chez les patients atteints de maladie hépatique chronique légère à modérée, l’exposition (mesurée par les valeurs de l’ASC) au valsartan est en moyenne deux fois plus importante que celle retrouvée chez les volontaires sains (appariés pour l’âge, le sexe et le poids).
Bij patiënten met verminderde leverfunctie is de klaring van amlodipine verminderd, waardoor de AUC met ongeveer 40-60% toeneemt. Bij patiënten met een mild tot matig chronische leverfunctiestoornis is de blootstelling (gemeten aan de hand van de AUC) aan valsartan gemiddeld tweemaal zo groot als bij gezonde vrijwilligers (gekoppeld aan leeftijd, geslacht en gewicht).