Vertaling van "volontaires atteints d’insuffisance " (Frans → Nederlands) :

Chez six volontaires atteints d’insuffisance rénale, 20% de la lamotrigine a été éliminée du corps pendant une séance d’hémodialyse de 4 heures (voir rubrique 5.2).
Bij zes vrijwilligers met nierfalen werd 20% van de hoeveelheid lamotrigine uit het lichaam verwijderd tijdens een hemodialysesessie van 4 uur (zie rubriek 5.2).

Insuffisants rénaux Douze volontaires atteints d’insuffisance rénale chronique, et six autres sujets sous hémodialyse ont chacun reçu une dose unique de 100 mg de lamotrigine.
Verminderde nierfunctie Twaalf vrijwilligers met chronisch nierfalen en nog zes personen die hemodialyse ontvingen, kregen elk een enkelvoudige dosis van 100 mg lamotrigine.

Altération de la fonction rénale Douze volontaires atteints d’insuffisance rénale chronique et six autres personnes sous hémodialyse ont reçu une dose unique de 100 mg de lamotrigine.
Nierinsufficiëntie Twaalf vrijwilligers met chronische nierinsufficiëntie en zes hemodialysepatiënten kregen een eenmalige dosis van 100 mg lamotrigine.

La demi vie moyenne d'élimination était environ 1,8 fois plus élevée. Une diminution d'environ 50% de la clairance apparente (CL/f) a été observée chez les volontaires atteints d'insuffisance hépatique modérée, comparés aux sujets sains.
In vrijwilligers met matige leverinsufficiëntie was de gemiddelde halfwaardetijd ongeveer 1,8 keer groter en werd een afname van ongeveer 50% in orale klaringssnelheid (CL/f) gezien vergeleken met die in vrouwen met normale leverfunctie.

Après l’exposition à une dose unique de 2 mg (4 mg chez les patients atteints d’insuffisance hépatique), l’ASC (DS) était de 31,4 ng/ml x h (28,3) chez les volontaires sains, de 304,9 ng/ml x h (228,0) chez les patients atteints d’insuffisance hépatique et de 117,9 ng/ml x h (83,8) chez les patients âgés atteints de diabète de type.
De AUC (SD) na een blootstelling van 2 mg als eenmalige dosis (4 mg bij patiënten met leverinsufficiëntie) was 31,4 ng/ml x u (28,3) bij gezonde vrijwilligers, 304,9 ng/ml x u (228,0) bij patiënten met leverinsufficiëntie, en 117,9 ng/ml x u (83,8) bij bejaarde type 2-diabetici.

Insuffisance cardiaque Les patients atteints d’insuffisance cardiaque subissent une exposition plus importante au lisinopril que les volontaires sains (augmentation de l’AUC d’en moyenne 125 %), mais sur base des valeurs urinaires de lisinopril, la réduction de l’absorption est d’environ 16 %, par rapport aux volontaires sains.
Hartfalen Patiënten met hartfalen ondervinden een grotere blootstelling aan lisinopril in vergelijking met gezonde vrijwilligers (een verhoging van AUC van gemiddeld 125%), maar gebaseerd op de waarden van lisinopril in de urine is er een gereduceerde absorptie van ongeveer 16% in vergelijking met gezonde vrijwilligers.

Chez les patients atteints d’insuffisance cardiaque: Chez les patients atteints d’insuffisance cardiaque, le délai d’obtention des concentrations maximales et la demi-vie d’élimination du valsartan étaient similaires à ceux observés chez des volontaires sains.
Bij patiënten met hartfalen: Bij patiënten met hartfalen zijn de gemiddelde tijd tot aan de piekconcentratie en de eliminatiehalfwaardetijd van valsartan vergelijkbaar met die, die bij gezonde vrijwilligers werden waargenomen.

Patients atteints d’insuffisance rénale ou hépatique Les études menées chez des volontaires sains et des patients atteints d’un myélome multiple semblent indiquer que la fonction rénale ou hépatique n’influe pas de façon significative sur le thalidomide (voir rubrique 5.2).
Patiënten met nier- of leverfunctiestoornissen Onderzoeken die zijn uitgevoerd bij gezonde proefpersonen en patiënten met multipel myeloom suggereren dat thalidomide niet in enige significante mate wordt beïnvloedt door de nier- of leverfunctie (zie rubriek 5.2).

Les SSC à l’état d’équilibre de bosentan et du métabolite actif Ro 48-5033 étaient augmentées de 9% et de 33% respectivement, chez les patients atteints d’insuffisance hépatique légère par rapport à celles des volontaires sains.
Bij patiënten met een lichte leverfunctiestoornis waren de AUC van bosentan in de evenwichtssituatie en de AUC van de actieve metaboliet (Ro 48- 5033) 9% respectievelijk 33% hoger dan bij gezonde vrijwilligers.

Les patients insuffisants hépatiques présentent une diminution de la clairance de l’amlodipine avec pour conséquence une augmentation d’environ 40 à 60 % de l’ASC. Chez les patients atteints de maladie hépatique chronique légère à modérée, l’exposition (mesurée par les valeurs de l’ASC) au valsartan est en moyenne deux fois plus importante que celle retrouvée chez les volontaires sains (appariés pour l’âge, le sexe et le poids).
Bij patiënten met verminderde leverfunctie is de klaring van amlodipine verminderd, waardoor de AUC met ongeveer 40-60% toeneemt. Bij patiënten met een mild tot matig chronische leverfunctiestoornis is de blootstelling (gemeten aan de hand van de AUC) aan valsartan gemiddeld tweemaal zo groot als bij gezonde vrijwilligers (gekoppeld aan leeftijd, geslacht en gewicht).