Traduction de «établissement peuvent cependant augmenter sensiblement » (Français → Néerlandais) :

À la suite d’un déménagement, d’une transformation ou d’une rénovation, les frais généraux d’un établissement peuvent cependant augmenter sensiblement, p.ex. parce qu’après déménagement ou transformation, l’établissement dispose d’une plus grande superficie utile (nécessaire au fonctionnement) (qui génère davantage de dépenses d’énergie, d’entretien et d’assurance du bâtiment) ou parce que l’infrastructure améliorée est utilisée davantage que par le passé (p.ex. de bonnes douches servent plus que des douches en mauvais état ou désagréables).
Tengevolge van een verhuizing of een verbouwing of renovatie kunnen de algemene kosten van een inrichting echter gevoelig stijgen, bijv. omdat de inrichting na de verhuizing of verbouwing over een (voor de werking noodzakelijke) grotere nuttige oppervlakte beschikt (die meer uitgaven met zich meebrengt op het vlak van energie, onderhoud en verzekering van het gebouw) of omdat de verbeterde infrastructuur meer gebruikt wordt dan voorheen (goede douches worden bijv. dikwijls meer gebruikt dan slecht functionerende, onaantrekkelijke douches).

Le diazépam, le propranolol, le trichlorméthiazide, la chlormadinone, l'amitryptiline, le diclofénac, le glibenclamide, la simvastatine et la warfarine ne modifient pas la fraction libre de la tamsulosine in vitro dans le plasma humain; la tamsulosine ne modifie pas les fractions libres du diazépam, du propranolol, du trichlorméthiazide et de la chlormadinone in vitro dans le plasma. Le diclofénac et la warfarine peuvent cependant augmenter la vitesse d'élimination de la tamsulosine.
Diazepam, propranolol, trichlormethiazide, chloormadinon, amitriptyline, diclofenac, glibenclamide, simvastatine en warfarine veranderen de vrije fractie van tamsulosine in vitro in humaan plasma niet; tamsulosine verandert de vrije fracties van diazepam, propranolol, trichlormethiazide en chloormadinon in vitro in plasma niet.

Cependant, vu que les établissements de rééducation psycho-médico-sociale (dits les centres de référence SIDA) peuvent facturer un forfait annuel par patient et que l’augmentation de ce forfait annuel ne se limite donc pas aux prix et aux patients du dernier trimestre de l’année en cours, le montant indexable des deux types de forfaits ne doit être majoré que d’un quart du pourcentage d’augmentation mentionné ci-dessus, soit de 1,494591 % / 4 = 0,373648 %.
Omdat de revalidatie-inrichtingen voor medico-psycho-sociale revalidatie (de zogenaamde AIDS-referentiecentra) per patiënt een jaarforfait kunnen aanrekenen, en voor deze centra dat jaarforfait wordt verhoogd (en dus niet alleen de prijzen in het laatste trimester van het jaar), dient het indexeerbaar deel van de twee soorten forfaits echter slechts te worden verhoogd met een vierde van het bovenvermelde stijgingspercentage, hetzij dus met 1,494591 % / 4 = 0,373648 %.

Les besoins en insuline peuvent diminuer en présence d'une insuffisance rénale. Les besoins en insuline peuvent diminuer chez les patients présentant une insuffisance hépatique du fait d’une diminution de la capacité de la gluconéogenèse et de la diminution de l’élimination de l’insuline ; cependant, chez les patients ayant une insuffisance hépatique chronique, l’augmentation de l’insulino-résistance peut conduire à une augmentation des besoins en insuline.
De insulinebehoefte kan afnemen bij patiënten met een leverfunctiestoornis vanwege een verminderde capaciteit voor de gluconeogenesis en een verminderde insuline-afbraak, echter bij patiënten met een chronische leverfunctiestoornis kan een verslechtering van de insulineresistentie leiden tot een verhoogde insulinebehoefte.

Les besoins en insuline peuvent diminuer en présence d'une insuffisance rénale. Les besoins en insuline peuvent diminuer chez les patients présentant une insuffisance hépatique du fait d’une diminution de la capacité de la gluconéogenèse et de la diminution de l’élimination de l’insuline ; cependant, chez les patients ayant une insuffisance hépatique chronique, l’augmentation de l’insulinorésistance peut conduire à une augmentation des besoins en insuline.
De insulinebehoefte kan afnemen bij patiënten met een leverfunctiestoornis vanwege een verminderde capaciteit voor de gluconeogenesis en een verminderde insuline-afbraak; echter bij patiënten met een chronische leverfunctiestoornis kan een verslechtering van de insulineresistentie leiden tot een verhoogde insulinebehoefte.

Cependant, il ne peut être exclu que la rilpivirine puisse augmenter l’exposition à d’autres médicaments transportés par la glycoprotéine P qui sont plus sensibles à l’inhibition de la glycoprotéine P intestinale, tels que le dabigatran étexilate.
Het kan echter niet volledig worden uitgesloten dat rilpivirine de blootstelling aan andere geneesmiddelen die door P-glycoproteïne worden getransporteerd en die gevoeliger zijn voor remming van intestinale P-glycoproteïne (bijv. dabigatran-etexilaat), kan verhogen.

Cependant, les patients atteints d’une insuffisance hépatique sévère peuvent être légèrement plus sensibles aux effets dépresseurs respiratoires du rémifentanil (voir rubrique 4.4).
Patiënten met een ernstig verminderde leverfunctie kunnen echter iets gevoeliger zijn voor ademhalingsdepressie door remifentanil (zie rubriek 4.4).

Cependant, les patients atteints d’une insuffisance hépatique sévère peuvent être légèrement plus sensibles aux effets dépresseurs respiratoires du rémifentanil (voir Mises en garde spéciales et précautions d’emploi).
Patiënten met een ernstig verminderde leverfunctie kunnen echter iets gevoeliger zijn voor ademhalingsdepressie door remifentanil (zie rubriek 4.4).

Le tableau ci-dessous indique pour chacun des établissements en question le nombre de forfaits majorés qu’ils peuvent attester, le montant actuel de cette augmentation et le nouveau montant de cette augmentation.
De hiernavolgende tabel vermeldt voor ieder van de betrokken inrichtingen het aantal verhoogde forfaits dat ze mogen aanrekenen, het huidige bedrag van die verhoging en het nieuwe bedrag van deze verhoging.

Pour les établissements qui ne peuvent facturer qu’un forfait par patient et par an, il est indiqué (comme il l’a déjà été mentionné plus haut) de déroger au principe selon lequel l’augmentation du forfait prend cours au 1 er octobre 2006, et il semble préférable de faire valoir l’augmentation du forfait pour toute l’année 2006.
Voor inrichtingen die slechts één forfait per patiënt en per jaar kunnen aanrekenen, is het aangewezen (zoals eerder reeds werd vermeld) om af te wijken van het principe dat de forfaitverhoging ingaat op 1 oktober 2006, en lijkt het beter de forfaitverhoging voor het ganse jaar 2006 te laten gelden.