Traduction de «études in vivo utilisant de très hautes doses » (Français → Néerlandais) :

Aucun effet significatif n’a été observé lors des différentes études in vivo utilisant de très hautes doses, jusqu’à 2000 mg/kg, d’olmesartan medoxomil.
In de verschillende in vivo studies met zeer hoge dosissen, tot 2.000 mg/kg olmesartan-medoxomil, werd geen enkel significant effect waargenomen.

C’est pourquoi, il faut être très prudent en cas d'utilisation simultanée de Livial et d’anticoagulants, en particulier, lors de l’initiation ou de l’arrêt du traitement simultané par Livial Une étude in-vivo montre que le traitement simultané par tibolone influence un peu la pharmacocinétique du Midazolam, substrat de l'isoenzyme CYP3A4 du cytochrome
Voorzichtigheid is daarom geboden bij gelijktijdig gebruik van Livial en anticoagulantia, in het bijzonder bij het opstarten of stoppen van de gelijktijdige behandeling met Livial. Een in vivo studie laat zien dat gelijktijdige behandeling met tibolon de farmacokinetiek van het cytochroom P450 3A4 (CYP3A4)-substraat midazolam enigszins beïnvloedt.

Il n’existe aucune étude à long terme de la toxicité chez l’animal ou de cancérogénèse menée sur le macrogol 3350, bien qu’il y ait des études de toxicité utilisant des taux élevés de macrogols à haut poids moléculaire administrés par voie orale qui apporte la preuve de la sécurité à la dose thérapeutique recommandée.
Er zijn geen langetermijnonderzoeken naar toxiciteit of carcinogeniciteit bij dieren uitgevoerd voor macrogol 3350. Er bestaan echter toxiciteitsonderzoeken waarbij hoge spiegels oraal toegediende macrogolen van hoogmoleculair gewicht werden gebruikt, die bewijzen dat het middel veilig is bij de aanbevolen therapeutische dosering.

Les tests in vivo n'ont pas mis en évidence de génotoxicité en dépit de l’utilisation de très fortes doses de moxifloxacine.
In in vivo testen werd geen bewijs voor genotoxiciteit gevonden ondanks het feit dat zeer hoge moxifloxacinedoses werden gebruikt.

Il n’existe aucune étude animale à long terme sur la toxicité ou la cancérogénicité du macrogol 3350, bien que des études de toxicité utilisant des taux élevés de macrogols de haut poids moléculaire administrés par voie orale mettent en évidence leur innocuité à la dose thérapeutique recommandée.
Er zijn geen langdurige onderzoeken met macrogol 3350 naar de toxiciteit of carcinogeniciteit bij dieren, hoewel er wel toxiciteitsonderzoeken zijn die gebruikmaken van hoge niveaus van oraal toegediende macrogols met een hoog molecuulgewicht die bewijs leveren voor de veiligheid bij de aanbevolen therapeutische dosis.

Pouvoir phototoxique Des études chez la souris après administration orale et intraveineuse ont montré que la lévofloxacine n’avait d’activité phototoxique qu’à très hautes doses seulement.
Fototoxiciteit Studies bij muizen na zowel orale als intraveneuze toediening toonden aan dat levofloxacine enkel in zeer hoge doses een fototoxische werking heeft.

Pouvoir phototoxique Des études chez la souris après administration orale et intraveineuse ont montré que la lévofloxacine n’avait d’activité phototoxique qu’à de très hautes doses seulement.
Fototoxiciteit Studies bij muizen na orale en intraveneuze toediening toonden aan dat levofloxacine enkel in zeer hoge dosissen een fototoxische activiteit heeft.

Une analyse des données concernant l’utilisation d’ibuprofène en automédication, récoltées via le système de notification spontanée en France, reflète les effets indésirables bien connus des antiinflammatoires non stéroïdiens (AINS); des études cliniques et des études effectuées après la commercialisation montrent cependant une très faible incidence de troubles gastro-intestinaux graves (p.e. saignements gastriques) et d’effets indésirables rénaux lors de l’utilisation de faibles doses contre la douleur et la fièvre [Thérapie 51, 458-463 (1996)].
Een analyse van de gegevens over het gebruik van ibuprofen als automedicatie verkregen via het spontane meldingssysteem in Frankrijk toont de bekende ongewenste effecten van niet-steroïdale anti-inflammatoire farmaca (NSAIF’s); klinische studies en post-marketingstudies tonen wel een zeer lage incidentie van ernstige gastro-intestinale problemen (b.v. maagbloedingen) en van renale problemen bij de lage doses gebruikt bij pijn en koorts [Thérapie 51, 458-463 (1996)].

Comme mentionné dans les Folia de février 2011 , certaines études montrent un bénéfice limité en termes de morbidité et de mortalité en cas d’utilisation d’une dose élevée de statine par rapport à une dose standard, chez des patients ayant un risque cardio-vasculaire très élevé (antécédents cardio-vasculaires, syndrome coronaire aigu).
Zoals vermeld in de Folia van februari 2011, tonen sommige studies een geringe winst in termen van morbiditeit en mortaliteit voor een hoge dosis van een statine ten opzichte van de standaarddosis bij patiënten met zeer hoog cardiovasculair risico (antecedenten van cardiovasculair events, acuut coronair syndroom).

En ce qui concerne l’utilisation du D.E.E.T. pendant la grossesse, les données disponibles sont encourageantes: la plupart des études chez l’animal ne montrent pas de risque accru de malformations, même à doses élevées. Il est probable qu’après application locale chez la femme, le D.E.E.T. n’atteigne le fœtus que de façon très limitée.
In verband met het gebruik van D.E.E.T. tijdens de zwangerschap zijn de beschikbare gegevens bemoedigend: de meeste dierproeven tonen zelfs bij hoge doses geen verhoogd risico van afwijkingen; bij de vrouw komt D.E.E.T. na lokale toepassing waarschijnlijk slechts in zeer beperkte mate bij de vrucht; tenslotte werden in een studie bij vrouwen in het tweede en derde zwangerschapstrimester geen problemen gezien.