Vertaling van "études in-vitro ont aussi " (Frans → Nederlands) :

Les études in-vitro ont aussi montré que l'association d'un aminoside à un antibiotique interférant avec la synthèse de la paroi bactérienne avait une action synergique à l'égard de certaines souches de streptocoques du groupe.
In vitro studies hebben ook aangetoond dat de combinatie van een aminoside met een antibioticum dat interfereert met de synthese van de bacteriële wand, een synergistische werking heeft ten opzichte van sommige stammen van de streptokokken van groep.

Les études in vitro ont aussi montré que l'association d'un aminoside et d'un antibiotique qui agit sur la synthèse de la paroi bactérienne exerce un effet synergique sur certaines souches de streptocoques du groupe.
In vitro studies hebben ook aangetoond dat de combinatie van een aminoside met een antibioticum dat interfereert met de synthese van de bacteriële wand, een synergistische werking heeft ten opzichte van sommige stammen van de streptokokken van groep.

Études in vitro avec la glycoprotéine P Des études in vitro ont indiqué qu’axitinib inhibait la glycoprotéine P. Cependant, axitinib ne devrait pas inhiber la glycoprotéine P aux concentrations plasmatiques thérapeutiques.
In-vitro-onderzoek met P-glycoproteïne In-vitro-onderzoek heeft erop gewezen dat axitinib P-glycoproteïne remt. Van axitinib wordt echter niet verwacht dat het P-glycoproteïne remt bij therapeutische plasmaconcentraties.

Études in vitro de l’inhibition et de l’induction du CYP et de l’UGT Des études in vitro ont indiqué qu’axitinib n’inhibait pas les CYP2A6, CYP2C9, CYP2C19, CYP2D6, CYP2E1, CYP3A4/5 ou UGT1A1 aux concentrations plasmatiques thérapeutiques.
In-vitro-onderzoek van CYP- en UGT-remming en -inductie In-vitro-onderzoek wijst erop dat axitinib CYP2A6, CYP2C9, CYP2C19, CYP2D6, CYP2E1, CYP3A4/5 of UGT1A1 niet remt bij therapeutische plasmaconcentraties.

Des études in vitro sur des microsomes hépatiques humains ont indiqué que le principal isoenzyme cytochrome P450 intervenant dans le métabolisme de bosutinib était le CYP3A4 et des études sur les interactions médicamenteuses ont indiqué que le kétoconazole et la rifampicine ont produit des effets sur la pharmacocinétique de bosutinib (Voir rubrique 4.5).
Uit in-vitroonderzoeken met humane levermicrosomen bleek dat het belangrijkste cytochroom P450-isozym dat betrokken is bij het metabolisme van bosutinib CYP3A4 is en geneesmiddelinteractiestudies hebben aangetoond dat ketoconazol en rifampicine een duidelijk effect hadden op de farmacokinetische eigenschappen van bosutinib (zie rubriek 4.5).

Distribution In vitro : des résultats d’études in vitro ont montré que la liaison protéique de la clarithromycine dans le plasma humain avoisinait environ 70 % aux concentrations de 0,45 - 4,5 µg/ml.
In vitro: resultaten van in vitro studies geven aan dat de binding van clarithromycine aan de proteïnen in het menselijk plasma ongeveer 70% bedraagt bij concentraties van 0,40 – 4,5 µg/ml.

Distribution In vitro: Les résultats d’études in vitro ont montré que la liaison de la clarithromycine aux protéines dans le plasma humain se situait autour de 70 % en moyenne aux concentrations de 0,45-4,5 µg/ml.
Verdeling In vitro: Resultaten van in vitro onderzoeken toonden aan dat de eiwitbinding van clarithromycine in humaan plasma gemiddeld 70% was bij concentraties van 0,45-4,5 μg/ml.

Aucun effet mutagène, aucun effet clastogène significatif n’ont été mis en évidence pour le telmisartan lors des études in vitro, aucun effet cancérogène n’a été observé lors d’études menées chez le rat et la souris.
In in vitro studies zijn voor telmisartan geen aanwijzingen gevonden voor mutageniteit of relevante clastogene activiteit, en er is ook geen aanwijzing gevonden voor carcinogeniteit bij ratten en muizen.

Aucun effet mutagène et aucun effet clastogène significatif n'ont été mis en évidence lors des études in vitro et aucun effet cancérogène n’a été observé lors d'études menées chez le rat et la souris.
Er was geen bewijs voor mutageniciteit of relevante clastogene activiteit in in vitro studies, en er was geen bewijs voor carcinogeniciteit in ratten en muizen.