Traduction de «évaluant les effets des thérapies cognitives montre » (Français → Néerlandais) :

Pour la schizophrénie en phase aiguë, une méta-analyse effectuée essentielle'ment sur des études récentes évaluant les effets des thérapies cognitives montre que le taux de rechutes et d'admissions à l'hôpital n'est pas systématique ment réduit quand on compare la thérapie cognitive avec le traitement standard chez les schizophrènes.
Bij schizofrenie in een acuut stadium toont een meta-analyse van hoofdzakelijk recente studies over de effecten van cognitieve therapieën aan dat het aantal terugvallen en heropnames in het ziekenhuis niet systematisch vermindert wanneer de cognitieve therapie wordt vergeleken met de standaardbehandeling van schizofrene patiënten.

Pour les patients présentant un épisode dépressif majeur et hospitalisés, une métaanalyse rapporte une évaluation réalisée à la sortie de l'hôpital qui montre une efficacité de la thérapie cognitive associée au traitement pharmacologique.
M.b.t. patiënten die lijden aan een zware depressie en in een instelling werden opgenomen, bericht een meta-analyse over een evaluatie verricht bij ontslag uit het ziekenhuis. Deze toont aan dat cognitieve therapie gecombineerd met een farmacologische behandeling doeltreffend is.

D'après les études qui se sont intéressées aux effets de la thérapie cognitive sur les symptômes résiduels et les récidives chez des patients sous antidépresseurs, le nombre de rechutes est significative ment moins important dans le groupe qui a reçu la thérapie cognitive.
Uit onderzoek naar de effecten van cognitieve therapie op de restverschijnselen en de recidieven bij met antidepressiva behandelde patiënten is de frequentie van terugval significant lager bij patiënten die een cognitieve therapie kregen.

La réinsertion professionnelle est abordée à trois moments durant l’accompagnement au centre : □ Avant le commencement de la rééducation fonctionnelle, pour fixer les objectifs individuels des patients, il leur est demandé très concrètement quels sont leurs objectifs au niveau social et professionnel ; □ Au cours des séances de thérapie comportementale cognitive relative au développement d’objectifs (réalistes), on s’attarde sur les implications pratiques de la reprise du travail et on identifie les facteurs de charge de travail (évaluation réaliste de la charge de travail et des capacités du patient) ; □ Lors de la dernière séance de thérapie comportementale cognitive, l’infirmier social donne un exposé des possibilités de reprise du travail (bénévolat, reprise partielle du travail) ; □ Les patients peuvent prendre un rendez-vous individuel avec l’infirmier social pour obtenir des informations plus concrètes sur des services externes auxquels ils peuvent s’adresser en matière de réinsertion professionnelle (Universitair Centrum Beroepsoriëntatie, ATB, .).
Professionele reïntegratie komt op drie momenten aan bod tijdens de begeleiding in het centrum: □ voor de start van de revalidatie wordt bij het bepalen van de individuele doelstellingen van de patiënten heel concreet nagevraagd wat de doelstellingen zijn van de patiënt op sociaal en professioneel niveau; □ tijdens de sessies van de cognitieve gedragstherapie die betrekking hebben op het opbouwen van (realistische) doelstellingen wordt stil gestaan bij de praktische implicaties van werkhervatting en worden factoren van werkbelasting geïdentificeerd (realistische inschatting van de werkbelasting en de capaciteiten van de patiënt); □ tijdens de laatste sessie van de cognitieve gedragstherapie geeft de sociaal verpleegkundige een uiteenzetting over de mogelijkheden tot werkhervatting (vrijwilligerswerk, deeltijdse werkhervatting); □ patiënten kunnen een individuele afspraak maken met de sociaal verpleegkundige voor meer concrete informatie over externe diensten waar de patiënt terecht kan voor professionele reïntegratie (Universitair Centrum Beroepsoriëntatie, ATB, .).

Prins et al (2001) 86 ont étudié l’effet d’un programme de thérapie comportementale cognitive (16 séances de TCC d’une heure réparties sur 8 mois) chez 93 patients SFC. Les résultats de la thérapie de groupe ont été comparés avec ceux d'un groupe de 'soutien accompagné' (‘guided support’) et d'un groupe non accompagné ('natural course').
Prins et al (2001) 86 hebben het effect onderzocht van een programma van cognitieve gedragstherapie (16 sessies CGT van 1 uur gespreid over 8 maanden) bij 92 CVS-patiënten. De resultaten van de behandelingsgroep werden vergeleken met die van een ‘guided support’ groep en een nietbegeleide groep (‘natural course’).

Pour la dépression du sujet âgé, les résultats d'une autre méta-analyse indiquent une taille d'effet de 0,96 pour la thérapie comportementale et 0,85 pour la thérapie cognitive en comparaison à un groupe contrôle.
De uitslagen van een andere metaanalyse hebben aangetoond dat bij oudere depressieve patiënten een effectgrootte van 0,96 voor de gedragstherapie en 0,85 voor de cognitieve therapie kan worden vastgesteld in vergelijking met een controlegroep.

Il est cependant judicieux de distinguer davantage ces comparaisons et de les «épurer». Dans ce but, sont présentées les différences de taille d’effet moyennes pour trois types de comparaison: la psychothérapie centrée sur le client classique par opposition à la thérapie comportementale et cognitive (n= 20); des formes de thérapie expérientielle axées sur la direction des processus (« process-experiential », centrée sur le focusing, centrée sur les émotions, Gestalt) par opposition à la
Hiervoor worden de gemiddelde EG-verschillen weergegeven voor drie soorten vergelijkingen: klassieke cliëntgerichte psychotherapie versus cognitieve gedragstherapie (n = 20); procesdirectieve vormen van experiëntiële therapie (proces-experiëntieel, focusing-georiënteerd, emotiegericht, Gestalt) versus cognitieve gedragstherapie (n = 14); directieve versus non-directieve benaderingen binnen de experiëntiële familie (n = 5).

Une revue de la littérature récente réalisée par Shadish et Baldwin (2003) montre qu’à l’aide de l’approche quantitative par méta-analyse portant sur environ 1500 études, l’évaluation des thérapies de famille ou de couple (toutes les études reprises sont randomisées et contrôlées) montre l’efficacité de la psychothérapie familiale et de couple.
Een recent door Shadish en Baldwin verricht overzicht van de literatuur (2003) toont aan dat de evaluatie van de familie- of koppeltherapie aan de hand van de kwantitatieve aanpak per meta-analyse van ongeveer 1500 studies (alle opgenomen studies zijn gerandomiseerde of gecontroleerde studies) de doeltreffendheid van de familie- en koppelpsychotherapie aantoont.

Le centre souligne aussi que les études positives relatives à l’effet de la thérapie comportementale cognitive sur le SFC sont basées sur des séances individuelles de TCC. D’après le centre, un programme de groupe ne permet pas souvent d’aller beaucoup plus loin que l’information et la psychoéducation (nécessaires, il est vrai), qui ne suffisent pas pour amorcer un processus actif d’ajustement et de changement efficace à long terme.
Het centrum wijst er ook op dat de positieve studies met betrekking tot het effect van cognitieve gedragstherapie op CVS gebaseerd zijn op individuele CGT-sessies. Een groepsprogramma laat volgens het centrum vaak niet toe om veel verder te gaan dan (weliswaar noodzakelijke) informering en psycho-educatie wat volgens het centrum echter niet volstaat om tot een actief aanpassings- en veranderingsproces te komen met effecten op lange termijn.