L’insuffisance des crédits, sous l’épée de Damoclès de l’Agenda 2000, et leur réduction continuelle en vue de satisfaire d’autres besoins comme ceux de l’élargissement, non seulement n’ont pas contribué à renforcer la cohésion et à stabiliser le taux de croissance, mais, au contraire, créent des secousses qui accentuent la désintégration socio-économique des régions.
Met Agenda 2000 als een zwaard van Damocles boven ons hoofd wordt met de gebrekkige middelen en de constante beknibbeling daarop, om aan de behoeften van de uitbreiding te voldoen, de samenhang niet versterkt en hun ontwikkeling niet gestabiliseerd, maar veeleer het sociaal en economisch verval van de gebieden versneld en aangescherpt.