Vertaling van "application laisse subsister " (Frans → Nederlands) :

Ceci s'impose d'autant plus que si le projet à l'examen se veut être l'instrument unique en matière d'allocations et indemnités des membres de la fonction publique fédérale, il laisse subsister en vertu de son article 126, pour les membres du personnel autres que ceux visés par le projet, plusieurs arrêtés spécifiques sans que la section de législation aperçoive, à défaut de précision dans le rapport au Roi, qui sont ces membres du personnel auquel ces arrêtés restent applicables.
Dat is des te noodzakelijker daar het weliswaar de bedoeling is dat het voorliggende ontwerp de enige regeling inzake toelagen en vergoedingen wordt voor de personeelsleden van het federaal openbaar ambt, maar er op grond van artikel 126 ervan voor personeelsleden die niet in het ontwerp genoemd worden verschillende specifieke besluiten blijven bestaan, terwijl het voor de afdeling Wetgeving niet duidelijk is voor welke personeelsleden die besluiten van toepassing blijven, aangezien dat niet gepreciseerd wordt in het verslag aan de Koning.

Les organisations apprécient le règlement enfin mis au point (Point d'appui, I, point 11), certaines se plaignent du fait que sa mise en application laisse subsister des problèmes au niveau des modalités techniques (Centre pour l'égalité des chances, I, point 1; Plate-forme, I, point 6).
Zelfs al wordt de regeling die uiteindelijk tot stand is gekomen, gewaardeerd (Point d'appui, I, punt 11), toch klagen sommige organisaties over het feit dat er problemen blijven bestaan op het vlak van de technische uitvoering (Centrum voor gelijkheid van kansen, I, punt 1; Plate-forme, I, punt 6).

Par exemple, le droit national applicable peut autoriser le tribunal à prolonger le délai prévu dans le contrat lorsque son application causerait des difficultés injustifiées à l'une des parties; la présente Convention laisse subsister cette faculté.
Krachtens het geldende nationale recht kan bijvoorbeeld het rechtscollege de mogelijkheid hebben de in de overeenkomst bepaalde termijn te verlengen wanneer de toepassing ervan ongegronde moeilijkheden zou veroorzaken aan een van de partijen; dit verdrag laat deze mogelijkheid bestaan.

Alors que la loi relative au crédit à la consommation a prévu des dispositions importantes en vue de prévenir le surendettement, elle laisse subsister une certaine imprécision quant à l'application des dommages-intérêts convenus.
Waar de wet op consumentenkrediet belangrijke bepalingen heeft ingevoerd ter voorkoming van de overkreditering, laat de wet nog onduidelijkheid bestaan inzake de toepassing van overeengekomen schadevergoedingen.

L'article 2 de la proposition grecque initiale, qui définit les infractions relevant du champ d'application de la décision-cadre, laisse subsister des ambiguïtés.
Artikel 2 van de oorspronkelijke tekst van het Griekse voorstel, waarin de strafbare feiten worden gedefinieerd die binnen de werkingsfeer van het kaderbesluit moet vallen, is enigszins dubbelzinnig.

« L'article 28, alinéa 2, de la loi du 27 février 1987 relative aux allocations aux handicapés, tel qu'il existait avant sa modification par la loi du 19 juillet 2001, ne viole-t-il pas les articles 10 et 11 de la Constitution coordonnée et ne crée-t-il pas une différence de traitement non justifiée objectivement en ce qu'il laisse d'application les dispositions relatives à la prescription d'un indu à charge d'un bénéficiaire d'allocation pour l'aide d'une tierce personne dite de l'ancien régime et plus particulièrement l'article 21, § 3, alinéa 4, de la loi du 13 juin 1966 alors que la Cour d'arbitrage, par son arrêt du 6 décembre 2000 (n° 129/00) a considéré que ce même article 28, alinéa 2, violait les articles 10 et 11 en ce qu'il laissait subsister des règles de prescription différentes et non objectivement justifiées en cas de répétition d'un indu à charge d'un bénéficiaire d'une allocation ordinaire ou spéciale par rapport à ceux dont les droits avaient été fixés par la loi du 27 février 1987 ?
« Schendt artikel 28, tweede lid, van de wet van 27 februari 1987 betreffende de tegemoetkomingen aan gehandicapten, zoals het bestond vóór de wijziging ervan bij de wet van 19 juli 2001, de artikelen 10 en 11 van de gecoördineerde Grondwet niet en roept het geen verschil in behandeling in het leven dat niet objectief verantwoord is, doordat het de bepalingen betreffende de verjaring van de terugvordering van een onverschuldigd bedrag ten laste van een gerechtigde op een tegemoetkoming voor hulp van derden volgens het oude stelsel en meer in het bijzonder artikel 21, § 3, vierde lid, van de wet van 13 juni 1966 van toepassing laat, terwijl het Arbitragehof, in zijn arrest van 6 december 2000 (nr. 129/00), heeft geoordeeld dat datzelfde artikel 28, tweede lid, de artikelen 10 en 11 schond doordat het verschillende en niet objectief verantwoorde verjaringsregels liet voortbestaan in geval van terugvordering van een onverschuldigd bedrag ten laste van een gerechtigde op een gewone of bijzondere tegemoetkoming ten opzichte van diegenen van wie de rechten waren vastgesteld bij de wet van 27 februari 1987 ?

« L'article 28, alinéa 2, de la loi du 27 février 1987 relative aux allocations aux handicapés, tel qu'il existait avant sa modification par la loi du 19 juillet 2001, ne viole-t-il pas les articles 10 et 11 de la Constitution coordonnée et ne crée-t-il pas une différence de traitement non justifiée objectivement en ce qu'il laisse d'application les dispositions relatives à la prescription d'un indu à charge d'un bénéficiaire d'allocation pour l'aide d'une tierce personne dite de l'ancien régime et plus particulièrement l'article 21, § 3, alinéa 4, de la loi du 13 juin 1966 alors que la Cour d'arbitrage, par son arrêt du 6 décembre 2000 (n 129/00) a considéré que ce même article 28, alinéa 2, violait les articles 10 et 11 en ce qu'il laissait subsister des règles de prescription d'un indu à charge d'un bénéficiaire d'une allocation ordinaire ou spéciale par rapport à ceux dont les droits avaient été fixés par la loi du 27 février 1987 ?
« Schendt artikel 28, tweede lid, van de wet van 27 februari 1987 betreffende de tegemoetkomingen aan gehandicapten, zoals het bestond vóór de wijziging ervan bij de wet van 19 juli 2001, de artikelen 10 en 11 van de gecoördineerde Grondwet niet en roept het geen verschil in behandeling in het leven dat niet objectief verantwoord is, doordat het de bepalingen betreffende de verjaring van de terugvordering van een onverschuldigd bedrag ten laste van een gerechtigde op een tegemoetkoming voor hulp van derden volgens het oude stelsel en meer in het bijzonder artikel 21, § 3, vierde lid, van de wet van 13 juni 1966 van toepassing laat, terwijl het Arbitragehof, in zijn arrest van 6 december 2000 (nr. 129/00), heeft geoordeeld dat datzelfde artikel 28, tweede lid, de artikelen 10 en 11 schond doordat het verschillende en niet objectief verantwoorde verjaringsregels liet voortbestaan in geval van terugvordering van een onverschuldigd bedrag ten laste van een gerechtigde op een gewone of bijzondere tegemoetkoming ten opzichte van diegenen van wie de rechten waren vastgesteld bij de wet van 27 februari 1987 ?