9. souligne que l'Union ne doit pas créer de chevauchements, ni de contradictions, entre les différentes règles en matière de responsabilité; souligne que, dans la plupart des États membres, il existe une forme de système faisant appel aux assurances en cas
d'inondations et d'autres dégâts d'origine naturelle;
estime que le système peut être complété par des fonds publics pour l'indemnisation des biens qui ne peuvent pas faire l'objet d'une assurance privée et que des fonds publics peuvent également permettre l'indemnisation des sinistres dépassant les montants maximums ou
...[+++]encore d'autres dégâts exceptionnellement lourds; estime également qu'un État membre peut participer à l'indemnisation des sinistres en fournissant une réassurance; estime cependant que ces systèmes sont différents à bien des égards, et qu'il n'est ni prudent, ni nécessaire de les unifier; 9. onderstreept dat de EU geen overlappende en tegenstrijdige aansprakelijkheidsvoorschriften mag invoeren; wijst erop dat de meeste lidstaten beschikken over een op verzekeringen gebaseerd stelsel voo
r overstromingen en andere natuurschade; wijst erop dat dit stelsel kan worden aangevuld met overheidsmiddelen ter vergoeding voor de activa die niet particulier verzekerd kunnen worden, en dat overheidsmiddelen ook kunnen dienen ter vergoeding bij verzekeringsclaims die de maximale bedragen overschrijden of van andere vorme
n van uitzonderlijk ernstige schade; ...[+++]is voorts van mening dat de lidstaten kunnen bijdragen in de vergoeding van schade door te voorzien in herverzekering; is echter van oordeel dat deze stelsels in vele opzichten verschillen en dat het mogelijk niet verstandig of nodig is om deze te verenigen;