Les employeurs qui n'ont pas respecté l'obligation de publicité des horaires de travail sont toujours tenus, en vertu d'une présomption irréfragable d'occupation à temps plein, fondée sur l'article 171, alinéa 2, de la loi-programme du 22 décembre 1989, de payer le salaire pour prestations à temps plein, alors que les autres employeurs sont uniquement tenus de payer le salaire afférent aux prestations effectivement fournies et en tout cas peuvent prouver la durée des prestations effectives.
De werkgevers die de verplichting tot openbaarmaking van de werkroosters hebben miskend, zijn ingevolge een onweerlegbaar vermoeden van voltijdse tewerkstelling, op grond van artikel 171, tweede lid, van de programmawet van 22 december 1989, steeds gehouden tot betaling van het loon voor voltijdse arbeidsprestaties, terwijl de andere werkgevers slechts gehouden zijn tot betaling van het loon voor werkelijk geleverde prestaties en in ieder geval de duur van de werkelijk geleverde prestaties mogen bewijzen.