Le Tribunal a nié que l’indication «bleu marine» puisse avoir (dans la langue de chaque pays, notamment en italien et en français) une signification descriptive des produits concernés des classes 18 et 25, bien que les signes en conflit contiennent incontestablement le concept «bleu marine» purement descriptif de produits dans chacune des langues de l’Union et que la marque invoquée à l’appui de l’opposition, de l’italien «blu marino», et la marque dont l’enregistrement est demandée, du français «marine bleu», ne soient que très faiblement différentes de ces concepts.
Het Gerecht is eraan voorbijgegaan dat de aanduiding „marineblauw” (in de respectieve landstalen, in het bijzonder in het Italiaans en het Frans) een beschrijvende betekenis heeft voor de betrokken waren van de klassen 18 en 25, hoewel tussen partijen vaststaat dat de conflicterende tekens een zuiver beschrijvend concept, te weten „marineblauw”, in de respectieve talen van de Unie omvatten en het oppositiemerk van het Italiaanse „blu marino” en het aangevraagde merk van het Franse „marine bleu” telkens zeer weinig verschillen.
