Une fois le miel et ces bons sentiments appliqués sur les blessures du fiel de la réalité, notre rapporteur voit bien que le sport n'est pas un phénomène culturel, mais un instrument politique et stratégique au service de l'asservissement du citoyen qui doit oublier la privation de ses pouvoirs civiques, dans un dressage télévisuel aux impulsions archaïques.
Nadat hij de balsem van de goede bedoelingen op de rauwe wonden van de werkelijkheid heeft aangebracht, ziet onze rapporteur wel degelijk dat sport geen cultuurfenomeen is, maar een politiek en strategisch instrument om de burger te onderwerpen en hem te doen vergeten dat hij via de televisie met behulp van archaïsche stimuli wordt gedresseerd en van zijn burgerrechten wordt beroofd.
