Traduction de «civiles invoquent notamment » (Français → Néerlandais) :

- en tant qu'il prévoit au bénéfice de l'Etat belge un système de compensation fiscale distinct de celui visé aux articles 1289 à 1299 du Code civil, susceptible d'instaurer une inégalité de traitement non raisonnablement justifié entre le débiteur d'une dette d'impôt sur les revenus contestée et le débiteur d'une autre dette qui peut invoquer le régime légal des articles 1289 à 1299 du Code civil, imposant notamment pour la compensation l'exigence de deux dettes liquides et exigibles ?
- in zoverre het ten voordele van de Belgische Staat voorziet in een systeem van fiscale schuldvergelijking dat verschilt van datgene dat is bedoeld in de artikelen 1289 tot 1299 van het Burgerlijk Wetboek, hetgeen een niet redelijk verantwoorde ongelijkheid van behandeling kan invoeren tussen de schuldenaar van een betwiste inkomstenbelastingschuld en de schuldenaar van een andere schuld die zich op de wettelijke regeling van de artikelen 1289 tot 1299 van het Burgerlijk Wetboek kan beroepen, waarin voor de schuldvergelijking onder meer de vereiste van twee vaststaande en opeisbare schulden wordt opgelegd ?

À ce sujet, l'on peut faire référence notamment aux arrêts de la Cour de cassation française, qui admet qu'en cas de fraude (6), l'entrepreneur ne peut pas invoquer le délai décennal qui est applicable pour ce qui est de la responsabilité des entrepreneurs et des architectes (2270 Code civil).
In dat verband kan bijvoorbeeld verwezen worden naar arresten van het Franse Hof van Cassatie dat aanvaardt dat de tienjarige termijn inzake aannemers- en architectenaansprakelijkheid (artikel 2270 Code civil), niet kan worden ingeroepen door de aannemer in geval van bedrog (6).

« L'article 595, alinéa 2, du Code civil, interprété en ce sens que lorsque l'usufruitier a consenti au preneur un bail à ferme, le nu-propriétaire, qui devient bailleur dès l'extinction de l'usufruit et est tenu de respecter le bail à ferme, peut néanmoins demander, en tout état de cause, que la durée du bail soit réduite à la durée de la période de neuf ans en cours à l'époque de l'extinction de l'usufruit sans être lié par les conditions de fond et de forme imposées en matière de congé par les dispositions de la loi du 4 novembre 1969 sur les baux à ferme, le preneur étant, en ce cas, privé de la protection qui lui est normalement accordée par cette loi et ne pouvant invoquer notamment le bénéfice de son article 4, alinéa 2, alors que tout autre preneur, titulaire d'un bail à ferme, peut en toutes circonstances en réclamer le bénéfice, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution ?
« Worden de artikelen 10 en 11 van de Grondwet geschonden door artikel 595, tweede lid, van het Burgerlijk Wetboek, in de uitlegging ervan dat de blote eigenaar die, wanneer de vruchtgebruiker de huurder een pacht heeft toegestaan, verpachter wordt zodra het vruchtgebruik eindigt, verplicht is de pachtovereenkomst in acht te nemen, niettemin, hoe dan ook, kan vragen de pachtduur te beperken tot de negenjarige periode die loopt bij het eindigen van het vruchtgebruik, zonder daarbij gebonden te zijn door de grond- en vormvoorwaarden die de Pachtwet van 4 november 1969 inzake opzegging oplegt, waarbij de pachter in dat geval de bescherming verliest die deze wet hem normalerwijze biedt en met name geen aanspraak kan maken op het voordeel van artikel 4, tweede lid, van de Pachtwet, terwijl iedere andere pachter, die houder is van een pachtovereenkomst, in alle omstandigheden het voordeel van dat artikel kan eisen ?

« L'article 595, alinéa 2, du Code civil, interprété en ce sens que lorsque l'usufruitier a consenti au preneur un bail à ferme, le nu-propriétaire, qui devient bailleur dès l'extinction de l'usufruit et est tenu de respecter le bail à ferme, peut néanmoins demander, en tout état de cause, que la durée du bail soit réduite à la durée de la période de neuf ans en cours à l'époque de l'extinction de l'usufruit sans être lié par les conditions de fond et de forme imposées en matière de congé par les dispositions de la loi du 4 novembre 1969 sur les baux à ferme, le preneur étant, en ce cas, privé de la protection qui lui est normalement accordée par cette loi et ne pouvant invoquer notamment le bénéfice de son article 4, alinéa 2, alors que tout autre preneur, titulaire d'un bail à ferme, peut en toutes circonstances en réclamer le bénéfice, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution ?
« Schendt artikel 595, tweede lid, van het Burgerlijk Wetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet wanneer het in die zin wordt geïnterpreteerd dat, wanneer de vruchtgebruiker aan de pachter een pachtovereenkomst heeft toegestaan, de blote eigenaar, die verhuurder wordt vanaf het einde van het vruchtgebruik en gehouden is de pachtovereenkomst in acht te nemen, niettemin hoe dan ook mag vragen dat de duur van de pachtovereenkomst wordt teruggebracht tot de duur van de periode van negen jaar die lopende was op het ogenblik van de beëindiging van het vruchtgebruik, zonder gebonden te zijn door de grond- en vormvoorwaarden die inzake opzegging zijn opgelegd door de bepalingen van de pachtwet van 4 november 1969, vermits de pachter, in dat geval, niet de bescherming geniet die hem normaal door die wet wordt geboden en hij zich met name niet kan beroepen op het voordeel van artikel 4, tweede lid, ervan, terwijl elke andere pachter die houder is van een pachtovereenkomst, zich steeds daarop kan beroepen ?

Les parties civiles invoquent notamment le caractère inquisitoire et, partant, unilatéral de la procédure dans la phase préparatoire du procès pénal et, à titre subsidiaire, font valoir que le principe du caractère non contradictoire de l'expertise ordonnée en matière répressive n'est inscrit dans aucune disposition légale ou décrétale, de telle sorte que la Cour d'arbitrage ne serait pas compétente pour statuer sur la question proposée par les prévenus et que la réponse à cette question ne serait nullement indispensable pour que le Tribunal puisse rendre son jugement.
De burgerlijke partijen voeren onder meer het inquisitoriaal en derhalve eenzijdig karakter van de rechtspleging aan in de voorbereidende fase van het strafproces en, subsidiair, doen zij gelden dat het beginsel van het niet-contradictoir karakter van het deskundigenonderzoek dat in strafzaken wordt bevolen, in geen enkele wets- of decreetsbepaling is opgenomen, zodat het Arbitragehof niet bevoegd zou zijn om uitspraak te doen over de door de beklaagden voorgestelde vraag en het antwoord op die vraag geenszins onontbeerlijk zou zijn opdat de Rechtbank haar vonnis zou kunnen wijzen.

Les autorités compétentes de l'État membre de séjour de l'enfant ordonnent le retour immédiat de l'enfant sans que le bénéficiaire du droit de visite ne puisse s'y opposer, notamment en invoquant l'exercice d'une action visée à l'article 5, l'existence d'une décision relative à la garde rendue à son profit dans cet État ou susceptible d'y être reconnue, ainsi que l'article 13 de la convention de la Haye du 25 octobre 1980 sur les aspects civils de l'enlèvement international d'enfants.
De bevoegde autoriteiten van de lidstaat waar het kind verblijft gelasten de onmiddellijke terugkeer van het kind zonder dat de houder van het omgangsrecht zich daartegen kan verzetten, met name door zich te beroepen op het instellen van een vordering als bedoeld in artikel 5, het bestaan van een beslissing inzake het gezag die in zijn voordeel in deze staat is gegeven of die aldaar kan worden erkend, alsmede op artikel 13 van het Verdrag van 's-Gravenhage van 25 oktober 1980 betreffende de burgerrechterlijke aspecten van internationale ontvoering van kinderen.

2. a) Le gouvernement belge a-t-il insisté auprès des autorités congolaises pour qu'elles libèrent M. Nzangi, notamment sur la base de l'article 19 du Pacte international relatif aux droits civils et politiques et de la grâce présidentielle promise par le président Kabila aux prisonniers politiques? b) Dans l'affirmative, quelle a été la réaction des autorités congolaises et quels arguments ont-ils invoqués pour libérer M. Nzangi ou le garder en détention?
2. a) Heeft de Belgische regering aangedrongen bij de Congolese autoriteiten om Nzangi vrij te laten, onder meer op grond van artikel 19 van het internationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, evenals op grond van presidentiële gratie van president Kabila voor politieke gevangenen? b) Zo ja, wat was de reactie van de Congolese autoriteiten en welke argumenten brachten zij aan om Nzangi wel of niet vrij te laten?