Deuxième précaution à prendre, me semble-t-il, c’est – parce que nous en avons eu l’expérience dans mon pays, la France – celle de la médiatisation de la réinstallation de quelques réfugiés, comme un arbre de bonne volonté charitable qui cacherait une forêt de mauvaises pratiques, parce que, dans le même temps, ce pays, la France, vient d’être condamné par le comité contre la torture des Nations unies pour avoir renvoyé dans des pays tiers des demandeurs d’asile qui y risquent des traitements inhumains ou dégradants.
De tweede voorzorgsmaatregel die we volgens mij moeten treffen – we hebben daar immers ervaring mee in mijn vaderland, Frankrijk –, is het via de media zichtbaar maken van de hervestiging van enkele vluchtelingen, als een boom van goede wil die een bos van slechte praktijken verbergt, omdat dit land, Frankrijk, tegelijkertijd door de VN-commissie tegen foltering is veroordeeld wegens het uitwijzen van asielzoekers naar derde landen, waar zij het risico lopen onmenselijk of mensonwaardig te worden behandeld.
