a
nnuler, conformément à l’article 256, paragraphe 1, deuxième al
inéa, TFUE, l’arrêt rendu par le Tribunal de l’Union européenne le 26 juin 2014 (affaire T-564/10), en ce qu’il rejette le recours dirigé
par les requérantes contre la Commission européenne en vue de l’annulation de la décision de la Commission, adoptée par son comptable dans une lettre du 8 octobre 2010, dans la mesure où celle-ci exige que la garantie bancaire devant être présentée en ve
...[+++]rtu de l’article 85 du règlement (CE, Euratom) no 2342/2002 (1) soit constituée auprès d’une banque ayant obtenu la notation financière «AA» à long terme, et en ce qu’il condamne les requérantes à supporter leurs propres dépens ainsi que ceux exposés par la Commission;
nietigverklaring, overeenkomstig artikel 256, lid 1, tweede alinea, VWEU, van het arrest van het Gerecht van 26 juni 2014 (zaak T-564/10) houdende verwerping van het door rekwiranten tegen de Europese Commissie ingestelde beroep tot nietigverklaring van het besluit van de Commissie, dat op 8 oktober 2010 door haar rekenplichtige is vastgesteld, voor zover daarbij is verlangd dat de door artikel 85 van verordening (EG, Euratom) nr. 2342/2002 (1) vereiste financiële zekerheid wordt verleend door een bank met een langetermijnrating „AA” en waarbij rekwiranten zijn verwezen in hun eigen kosten alsook in de kosten van de Commissie;