Le jeu de la première option est parfaitement clair; en ce qui concerne la seconde, elle impliquerait, par exemple, que le déplacement par son père français d'un enfant naturel ayant sa résidence habituelle en Espagne où il habitait avec sa mère, tous les deux étant aussi de nationalité française, devrait être considéré comme illicite au sens de la Convention, par application de la loi française désignée comme compétente par la règle de conflit espagnole en matière de garde et indépendamment du fait que l'application de la loi interne espagnole aurait vraisemblablement conduit à une autre solution.
De werking van de eerste optie is volkomen duidelijk; wat de tweede betreft, zou zij bijvoorbeeld het volgende impliceren : een natuurlijk kind wordt overgeplaatst door zijn Franse vader : het heeft zijn gewone verblijfplaats in Spanje, waar het met zijn moeder woonde; beiden hebben ook de Franse nationaliteit; in dit voorbeeld zou de overplaatsing moeten worden beschouwd als zijnde onrechtmatig in de zin van de Conventie, bij toepassing van de Franse wet, als zijnde bevoegd aanged
uid door de Spaanse conflictregel inzake bewaring, en onafhankelijk van het feit dat de toepassing van de interne Spaanse wet waarschijnlijk tot een andere
...[+++]oplossing zou hebben geleid.
