En fixant les limites dans lesquelles l'assureur peut adapter certains éléments du contrat, l'article 138bis -4, §§ 1 à 3, de la loi du 25 juin 1992 vise à empêcher d'éventuelles augmentations de primes excédant une augmentation du coût réel des prestations effectuées, se traduisant par des « hausses brusques aux conséquences souvent ravageuses » pour les assurés (Doc. parl., Chambre, 2008-2009, DOC 52-1662/004, p. 3; Doc. parl., Sénat, 2008-2009, n° 4-1235/3, p. 2).
Door de grenzen vast te stellen waarbinnen de verzekeraar bepaalde elementen van de overeenkomst kan aanpassen, beoogt artikel 138bis -4, §§ 1 tot 3, van de wet van 25 juni 1992 eventuele premieverhogingen die een verhoging van de reële kostprijs van de verrichte prestaties overschrijden en die tot uiting komen als « bruuske verhogingen met vaak verwoestende gevolgen » voor de verzekerden, te verhinderen (Parl. St., Kamer, 2008-2009, DOC 52-1662/004, p. 3; Parl. St., Senaat, 2008-2009, nr. 4-1235/3, p. 2).