Sur
ces entrefaits, il était devenu représentant en 1949. En cette qualité, il manifesta un vif in
térêt pour la santé publique, la législation sociale et, bien entendu, le sta
tut des comptables, mais aussi pour la réforme de l'Etat qui, pro
gressivement, était devenue inéluctable et, - dernière chose mais non des moindres -, pour
...[+++] tout ce qui avait trait aux travaux publics.
Ondertussen was hij in 1949 volksvertegenwoordiger geworden, met een uitgesproken belangstelling voor de volksgezondheid, de sociale wetgeving, vanzelfsprekend het statuut van de boekhouders, maar ook voor de toen stilaan onafwendbaar geworden staatshervorming en, last but not least, voor alles wat met openbare werken te maken had.