Le compromis consiste donc à sauvegarder le libre exercice de la médecine: tout le monde a été d'accord pour dire que, depuis les années 50 du siècle dernier, les chirurgiens plastiques exercent leur profession sans qu'il y ait jamais eu de problème et que l'on ne peut pas du jour au lendemain commencer à imposer des limites.
Het compromis bestaat dan ook uit de vrije uitoefening van de geneeskunde : iedereen heeft erkend dat plastisch chirurgen hun beroep reeds uitoefenen sedert de jaren '50 van vorige eeuw, zonder dat dit tot problemen heeft aanleiding gegeven, en dat hier niet zomaar beperkingen kunnen worden opgelegd.