À cet égard, on peut comparer la décision d'un juge « ordinaire » à une prise de photo, tandis que le tribunal d'application des peines doit traiter d'une situation évolutive, c'est-à-dire davantage un film qu'un cliché instantanné (libération anticipée sous condition, surveillance électronique sous condition, ... impliquant un suivi).
De beslissing van een « gewone » rechter is een soort momentopname, terwijl de strafuitvoeringsrechtbank te maken krijgt met een hele ontwikkeling die meer weg heeft van een film (vervroegde vrijlating onder voorwaarden, elektronisch toezicht onder voorwaarden ..., waarbij steeds een follow up nodig is).