En octobre 1999, le Conseil européen de Tampere a constaté que si l'asile et les migrations constituaient des domaines distincts, mais étroitement liés, l'Union avait besoin d'une approche globale de ce type et a souligné toute l'importance d'un partenariat avec les pays tiers des régions d'origine et de transit en tant qu'élément déterminant du succès de cette politique.
De Europese Raad van Tampere van oktober 1999 wees erop dat de afzonderlijke maar onderling nauw verbonden vraagstukken van asiel en migratie een alomvattende benadering vereisen en beklemtoonde dat partnerschap met derde landen in de regio's van herkomst en doorreis van cruciaal belang is voor het welslagen van zo'n beleid.