L'adoption de la directive 92/43/CEE, du 21 mai 1992, concernant la conservation des habitats naturels, ainsi que de la faune et de la flore sauvages (directive "Habitats"), laquelle conjugue des objectifs ambitieux de sauvegarde de la biodiversité et le financement des moyens de sa protection, fut bien accueillie par les propriétaires de terrains à forte valeur écologique. Ces derniers étaient sensibles à la reconnaissance des valeurs de nature, ainsi qu'à la solidarité et à la coresponsabilité communautaires.
Habitatrichtlijn 92/43/EEG , waarin ambitieuze doelstellingen op het gebied van bescherming van de biologische diversiteit worden gecombineerd met financiering van de middelen hiertoe, werd indertijd positief ontvangen door burgers die grond van grote ecologische waarde in eigendom hadden. Zij kregen erkenning van de natuurwaarde van hun grond en ondervonden solidariteit en medeverantwoordelijkheid voor deze grond van de zijde van de Gemeenschap.