« - L'article 156, dernier alinéa, in fine, de la loi du 14 juillet 1994 relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités en ce qu'il dispose que ` seu
l le dispositif des décisions (de la chambre restreinte et de la commission d'appel) est publié ' viole-t-il les principes d'égalité et de non discrimination visés aux articles 10 et 11 de la Constitution alors qu'en application de cette disposition seul l'I. N.A.M.I. partie poursuivante dans le procès a connaissance de la jurisprudence de la commission d'appel et que la partie appelante ne peut légalement en avoir connaissance par la publication de cette jurisprudence, par
...[+++]ticulièrement quant au moyen de prescription, tel qu'interprété par la commission d'appel dans une décision récente, tiré de l'application de l'article 174, alinéa 1, 10°, de la loi du 14 juillet 1994 et au vu de ce qui est exposé ci-avant ?« - Schendt artikel 156, laatste lid, in fine, van de wet van 14 juli 1994 betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, doordat het bepaalt dat ` enkel het beschikkend gedeelte der beslissingen (van de beperkte kamer en van de commissie van beroep) wordt bekendgemaakt ', de beginselen van gelijkheid en niet-discriminatie bedoeld in de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, terwijl met toepassing van die bepaling alleen het R.I. Z.I. V. , vervolgende partij in het proces, kennis heeft van de rechtspraak van de commissie van beroep en de appellant daar wettelijk geen kennis van kan krijgen via de bekendmaking van die rechtspraak, in het bijzonder wat het middel van de verjaring betreft, zoals door de commis
...[+++]sie van beroep geïnterpreteerd in een recente beslissing, afgeleid uit de toepassing van artikel 174, eerste lid, 10°, van de wet van 14 juli 1994 en in het licht van wat hiervoor is uiteengezet ?