L'article 5, § 2, alinéa 3, de la loi feint de donner satisfaction aux parents d'un enfant né avec un handicap non décelé pendant la grossesse: ils ont le droit de demander la réparation de leur dommage lorsque l'absence de diagnostic résulte « d'une faute lourde ou intentionnelle d'un prestataire », c'est-à-dire pratiquement jamais.
Artikel 5, § 2, derde lid, van de wet lijkt ouders van een kind dat geboren is met een zware handicap die niet tijdens de zwangerschap werd ontdekt, voldoening te geven : ze hebben het recht schadevergoeding te vragen wanneer het ontbreken van de diagnose het gevolg is « van een zware of opzettelijke fout van de zorgverlener », dat wil zeggen bijna nooit.
