L'article 19, § 1 , précité, assimile, en effet, à une prestation de services effectuée à titre onéreux, rendant par conséquent la taxe exigible, l'utilisation d'un bien (meuble ou immeuble) affecté à l'entrepri
se pour les besoins privés de l'assujetti ou pour ceux de son personnel ou, plus
généralement, à des fins étrangères à l'activité économique de l'assujetti, lorsque ce bien a ouvert droit à dé
duction complète ou partielle de la taxe. ...[+++]
Het gebruiken van een tot het bedrijf behorend goed (roerend of onroerend), voor privé-doeleinden van de belastingplichtige of van zijn personeel, of, meer algemeen, voor andere doeleinden dan die van de economische activiteit van de belastingplichtige, wordt immers wanneer voor dat goed geheel of gedeeltelijk recht op aftrek van de belasting is ontstaan, krachtens artikel 19, § 1, voormeld met een dienst verricht onder bezwarende titel gelijkgesteld, waardoor de belasting opeisbaar wordt.