Il fut postulé qu'un régime de responsabilité et d'assurance efficace doit reposer sur trois piliers : la victime peut être indemnisée; le volontaire qui a causé le dommage bénéficie d'une protection aussi complète que possible conférée par une assurance contractée par l'organisation; les autres volontaires ou membres de l'organisation ne peuvent pas être tenus pour responsables de la faute commise par un volontaire déterminé (ibid., pp. 6-7).
Daarbij werd ervan uitgegaan dat een goede aansprakelijkheids- en verzekeringsregeling moet rusten op drie pijlers : het slachtoffer kan worden vergoed; de vrijwilliger die schade veroorzaakt, wordt zoveel als mogelijk beschermd door een door de organisatie afgesloten verzekering; andere vrijwilligers of leden van de organisatie kunnen niet worden aangesproken voor de fout van een bepaalde vrijwilliger (ibid., pp. 6-7).
