Cette exigence du législateur, dont on peut retrouver le ratio legis dans les documents parlementaires (voir notamment Chambre, 2001-2002, 4 session, Do c. 50, nº 1389/003, p. 2-5 : amendement nº 6 du gouvernement), a pour but d'éviter que le régime de partage de responsabilité instauré par la loi entre le consommateur et l'émetteur, en cas de perte ou de vol de la carte de crédit ou de débit, ne devienne purement fictif par l'insertion de clauses ou de conditions considérant automatiquement tel ou tel comportement du consommateur comme des cas de négligence grave.
Deze door de wetgever gestelde vereiste, waarvan de ratio legis te vinden is in de parlementaire documenten (zie onder meer Kamer, 2001-2002, 4 zitting, Do c. 50, nr. 1389/003, blz. 2-5 : amendement nr. 6 van de regering), heeft tot doel te vermijden dat het door de wetgever ingevoerde stelsel van gedeelde aansprakelijkheid tussen consument en uitgever, in geval van verlies of diefstal van de krediet- of debetkaart, louter fictief zou worden door de invoering van bedingen of voorwaarden waarbij bepaalde gedragingen van de consument automatisch als grove nalatigheid worden bestempeld.