7. RECONNAÎT que, dans certains cas, à des fins de clarté juridique et aux fins du bon fonctionnement du marché intérieur, un règlement puisse être plus approprié qu'une directive, mais que la décision relative au choix de l'instrument juridique doit être prise au cas par cas, en tenant pleinement compte des principes de subsidiarité et de proportionnalité;
7. ERKENT dat verordeningen soms beter geschikt zijn dan richtlijnen, ter wille van de juridische duidelijkheid en de goede werking van de interne markt, maar dat over de keuze van het rechtsinstrument per geval een besluit moet worden genomen, met volledige inachtneming van de beginselen van subsidiariteit en proportionaliteit;