À l’appui de son recours, la partie requérante invoque le fait que l’article 45, paragraphe 8, du règlement attaqué va au-delà des limites assignées par le règlement no 1307/2013/UE (1) et, qu’en réinterprétant l’habilitation conférée aux États membres par la règle de base, il vide en fait de sa substance, au moyen de l’introduction d’une condition restrictive, l’habilitation conférée aux États membres.
Ter ondersteuning van zijn beroep stelt verzoeker dat artikel 45, lid 8, van de bestreden verordening buiten de grenzen treedt van het in verordening (EU) nr. 1307/2013 (1) vastgestelde kader, waarbij sprake is van machtiging, en in werkelijkheid de bevoegdheden van de lidstaten uitholt door een beperkende voorwaarde te stellen die tot gevolg heeft dat de in de basiswetgevingshandeling aan die staten toebedeelde bevoegdheden opnieuw worden bepaald.