Vertaling van "juge civil devrait aussi " (Frans → Nederlands) :

Le juge civil devrait aussi, selon lui, pouvoir, dans des cas exceptionnels, prendre des mesures nécessaires au respect d'autres droits et libertés tels que ceux énoncés à l'article 10, alinéa 2, CEDH.
Volgens hem zou de burgerlijke rechter eveneens in uitzonderlijke gevallen de nodige maatregelen moeten kunnen nemen om de naleving van andere rechten en vrijheden, zoals die van artikel 10, tweede lid, van het EVRM te waarborgen.

Si le législateur choisit d'instaurer un système d'indemnité de procédure pour les procédures devant la section du contentieux administratif du Conseil d'Etat, il lui incombe de tenir compte, lors de l'élaboration d'un tel système, non seulement des différences entre les procédures devant le Conseil d'Etat et les procédures devant le juge civil, mais aussi des nombreux autres intérêts et principes en présence, qui sont parfois contradictoires.
Indien de wetgever ervoor opteert een systeem van rechtsplegingvergoeding in te voeren voor de rechtsplegingen voor de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State, komt het hem toe bij de uitwerking van een dergelijk systeem niet alleen rekening te houden met de verschillen tussen de rechtsplegingen voor de Raad van State en de rechtsplegingen voor de burgerlijke rechter, maar ook met de vele andere aanwezige en soms tegenstrijdige belangen en beginselen.

Puisqu'il en a été décidé ainsi à l'égard de l'inculpé, la partie civile devrait, elle aussi, être incitée à collaborer à l'instruction en cours et être dissuadée de différer ses demandes de devoirs d'instruction complémentaires jusqu'au stade du règlement de la procédure.
Aangezien aldus werd beslist ten aanzien van de inverdenkinggestelde, zou ook de burgerlijke partij ertoe moeten worden aangezet mee te werken aan het lopende gerechtelijk onderzoek en ervan moeten worden afgebracht haar verzoeken om bijkomende onderzoeksverrichtingen tot het stadium van de regeling van de rechtspleging uit te stellen.

En revanche, de telles différences ne sont pas en mesure de justifier une discordance aussi profonde entre la situation d'une autorité publique qui succombe devant le juge civil ou devant le juge administratif, alors même que l'enjeu du litige et les parties litigantes peuvent être identiques.
Dergelijke verschillen kunnen daarentegen geen dermate grote discrepantie verantwoorden tussen de situatie van een overheid die in het ongelijk wordt gesteld voor de burgerlijke rechter dan wel voor de administratieve rechter, terwijl de inzet van het geschil en de geschilpartijen identiek kunnen zijn.

Depuis que, voici bientôt quarante ans, M. Y. Hannequart eut le mérite d'attirer l'attention des juristes sur les conséquences regrettables de la théorie jurisprudentielle dite de l'unité des fautes pénale et civile (1), nombreux ont été en Belgique (2), comme en France (3) les auteurs ­ aussi bien civilistes que pénalistes ­ qui, poursuivant l'analyse de la théorie et de ses effets, ont mis en lumière la règle très largement admise dans les législations étrangères suivant laquelle, en matière de responsabilité d'imprudence, un acquittement prononcé au pénal pour absence de faute ou de lien causal ne devrait pas préjuger de la décision du juge civil.
Weldra zal het veertig jaar geleden zijn dat de heer Y. Hannequart de juristen gewezen heeft op de betreurenswaardige gevolgen van de jurisprudentiële theorie van de eenheid van de strafrechtelijke en de burgerlijke fout (1). Sindsdien zijn er zowel in België (2) als in Frankrijk (3) tal van auteurs geweest ­ specialisten in het burgerlijk recht en in het strafrecht ­ die, voortbouwend op die theorie en haar gevolgen, bekendheid hebben gegeven aan de regel die in buitenlandse wetten alom aanvaard is, dat een vrijspraak inzake aansprakelijkheid voor onvoorzichtigheid, gewezen door de strafrechtbank wegens het ontbreken van schuld of van een oorzakelijke band, niet vooruit mag lopen op de beslissing van de burgerlijke rechtbank.

Depuis que, voici bientôt quarante ans, M. Y. Hannequart eut le mérite d'attirer l'attention des juristes sur les conséquences regrettables de la théorie jurisprudentielle dite de l'unité des fautes pénale et civile (8), nombreux ont été en Belgique (9), comme en France (10) les auteurs ­ aussi bien civilistes que pénalistes ­ qui, poursuivant l'analyse de la théorie et de ses effets, ont mis en lumière la règle très largement admise dans les législations étrangères suivant laquelle, en matière de responsabilité d'imprudence, un acquittement prononcé au pénal pour absence de faute ou de lien causal ne devrait pas préjuger de la décision du juge civil.
Weldra zal het veertig jaar geleden zijn dat de heer Y. Hannequart de juristen gewezen heeft op de betreurenswaardige gevolgen van de jurisprudentiële theorie van de eenheid van de strafrechtelijke en de burgerlijke fout (8). Sindsdien zijn er zowel in België (9) als in Frankrijk (10) tal van auteurs geweest ­ specialisten in het burgerlijk recht en in het strafrecht ­ die, voortbouwend op die theorie en haar gevolgen, bekendheid hebben gegeven aan de regel die in buitenlandse wetten alom aanvaard is, dat een vrijspraak inzake aansprakelijkheid voor onvoorzichtigheid, gewezen door de strafrechtbank wegens het ontbreken van schuld of van een oorzakelijke band, niet vooruit mag lopen op de beslissing van de burgerlijke rechtbank.

Depuis que, voici bientôt quarante ans, M. Y. Hannequart, eut le mérite d'attirer l'attention des juristes sur les conséquences regrettables de la théorie jurisprudentielle dite de l'unité des fautes pénale et civile (1), nombreux ont été en Belgique (2) comme en France (3) les auteurs ­ aussi bien civilistes que pénalistes ­ qui, poursuivant l'analyse de la théorie et de ses effets, ont mis en lumière la règle très largement admise dans les législations étrangères suivant laquelle, en matière de responsabilité d'imprudence, un acquittement prononcé au pénal pour absence de faute ou de lien causal ne devrait pas préjuger de la décision du juge civil.
Nu bijna veertig jaar geleden heeft Y. Hannequart de betreurenswaardige gevolgen van de jurisprudentiële theorie van de eenheid van de strafrechtelijke en burgerrechtelijke schuld op verdienstelijke wijze onder de aandacht van de juristen gebracht. Sindsdien hebben tal van auteurs ­ zowel specialisten in burgerlijk recht als specialisten in strafrecht (1) ­, zowel in België (2) als in Frankrijk (3), de aandacht gevestigd op de in de wetgeving van andere landen op het stuk van de aansprakelijkheid wegens onvoorzichtigheid algemeen aanvaarde regel dat een strafrechtelijke vrijspraak wegens gebrek aan schuld of aan causaal verband, de beslissing van de burgerlijke rechter niet mag beïnvloeden.

Depuis que, voici bientôt quarante-cinq ans, M. Y. Hannequart, eut le mérite d'attirer l'attention des juristes sur les conséquences regrettables de la théorie jurisprudentielle dite de l'unité des fautes pénale et civile (1), nombreux ont été en Belgique (2) comme en France (3) les auteurs ­ aussi bien civilistes que pénalistes ­ qui, poursuivant l'analyse de la théorie et de ses effets, ont mis en lumière la règle très largement admise dans les législations étrangères suivant laquelle, en matière de responsabilité d'imprudence, un acquittement prononcé au pénal pour absence de faute ou de lien causal ne devrait pas préjuger de la décision du juge civil.
Nu bijna vijfenveertig jaar geleden heeft Y. Hannequart de betreurenswaardige gevolgen van de jurisprudentiële theorie van de eenheid van de strafrechtelijke en burgerrechtelijke schuld op verdienstelijke wijze onder de aandacht van de juristen gebracht. Sindsdien hebben tal van auteurs ­ zowel specialisten in burgerlijk recht als specialisten in strafrecht (1) ­, zowel in België (2) als in Frankrijk (3), de aandacht gevestigd op de in de wetgeving van andere landen op het stuk van de aansprakelijkheid wegens onvoorzichtigheid algemeen aanvaarde regel dat een strafrechtelijke vrijspraak wegens gebrek aan schuld of aan causaal verband, de beslissing van de burgerlijke rechter niet mag beïnvloeden.

Dans la première question préjudicielle, le juge a quo invite la Cour à comparer la situation de l'employeur condamné d'office à payer les cotisations, majorations et intérêts de retard, sans que le montant des cotisations à payer puisse en aucun cas être inférieur à 2 500 euros par personne occupée et ce par mois ou fraction de mois, avec l'employeur qui devant le juge civil ne devrait payer à l'Office national de sécurité sociale que les cotisations dues, majorations de cotisations et intérêts de retard, sans exigence d'un montant minimal.
In de eerste prejudiciële vraag verzoekt de verwijzende rechter het Hof de situatie te vergelijken van de werkgever die ambtshalve werd veroordeeld tot betaling van de bijdragen, bijdrageopslagen en verwijlinteresten zonder dat het bedrag van de te betalen bijdragen lager mag zijn dan 2 500 euro per tewerkgestelde persoon en dit per maand of fractie ervan, met die van de werkgever die voor de burgerlijke rechter enkel de verschuldigde bijdragen, bijdrageopslagen en verwijlinteresten zou moeten betalen aan de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid zonder dat een minimumbedrag vereist is.

Tout comme le juge civil, le juge pénal devrait évidemment, par définition, agir avec souplesse dans la mise en oeuvre de la sanction s'attachant au non-respect de la contradiction dans le déroulement de l'expertise ordonnée en cours d'information ou d'instruction.
Zoals de burgerlijke rechter, zou de strafrechter natuurlijk, per definitie, soepel moeten handelen bij de tenuitvoerlegging van de sanctie die staat op de niet-inachtneming van het contradictoir karakter in het verloop van het deskundigenonderzoek dat tijdens het opsporingsonderzoek of het gerechtelijk onderzoek wordt bevolen.