28. Les ADR confiés par le juge à un tiers font l'objet d'une réglementation de portée générale ou de projets de réglementation dans la plupart des Etats membres, allant de la possibilité de faire appel aux ADR (par exemple en Belgique [58] et en France [59]), à l'encouragement (en Espagne [60], en Italie [61], en Suède [62], en Angleterre et au Pays de Galles [63]), voire à l'obligation préalable de recourir aux ADR de par la loi ou sur décision du juge (par exemple en Allemagne [64], en Belgique [65] et en Grèce [66]).
28. ADR, door de rechter aan een derde toevertrouwd, vormt in de meeste lidstaten het voorwerp van een algemene regeling of van ontwerpen van regelingen: soms wordt alleen maar de mogelijkheid geboden om gebruik te maken van ADR (bijvoorbeeld in België [58] en in Frankrijk [59]) of wordt een aanbeveling in die zin geformuleerd (in Spanje [60], in Italië [61], in Zweden [62], in Engeland en in Wales [63]), terwijl het in andere gevallen bij wet of bij beslissing van de rechter verplicht is voorafgaandelijk een beroep op ADR te doen (bijvoorbeeld in Duitsland [64], in België [65] en in Griekenland [66]).