Traduction de «l'autorité parentale l'hébergement » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

coresponsabilité parentale | exercice conjoint de l'autorité parentale | exercice en commun de l'autorité parentale
co-ouderschap | gezamenlijk gezag | gezamenlijk ouderlijk gezag

attribution de l'autorité parentale | dévolution de l'autorité parentale
belasting met het ouderlijk gezag | toewijzing van het ouderlijk gezag

déchéance de l'autorité parentale | destitution de l'autorité parentale
ontzetting uit de ouderlijke macht

autorité parentale [ déchéance parentale | privation des droits parentaux ]
ouderlijke macht [ ontzetting uit de ouderlijke macht ]

autorité parentale
ouderlijke macht

autorité parentale partagée
gezamenlijk ouderlijk gezag

autorité parentale exclusive
exclusief ouderlijk gezag

déchéance de l'autorité parentale
ontzetting uit de ouderlijke macht

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

— présence du ministère public dans les affaires familiales communicables (autorité parentale, hébergement, et c.), et plus grandes possibilités d'investigations;
— aanwezigheid van het openbaar ministerie in de mededeelbare familiale zaken (ouderlijk gezag, huisvesting, enz. ), grotere onderzoeksmogelijkheden;

Il est prévu que le tribunal compétent, en cas de causes comportant des demandes mixtes (par exemple: divorce, autorité parentale, hébergement des enfants mineurs), est celui prévu au § 2 soit le domicile ou la résidence habituelle du mineur.
Er is in voorzien dat de rechtbank die bevoegd is voor zaken met gemengde vorderingen (bijvoorbeeld : echtscheiding, ouderlijk gezag, verblijfsregeling van minderjarige kinderen), de in § 2 bepaalde rechtbank is, dus die van de woonplaats of de gewone verblijfplaats van de minderjarige.

Il en va ainsi du principe de continuité (fondé sur le besoin de stabilité de l’enfant), de la distance à poser par rapport au contentieux conjugal, de la protection de la fratrie, ou de l’aptitude d’un parent à respecter les droits de l’autre (Nathalie Massager, Droit familial de l’enfance, filiation – autorité parentale – hébergement, Bruxelles, Bruylant, 2009, pp. 381 et s.).
Dat geldt ook voor het continuïteitsbeginsel (gebaseerd op de behoefte aan stabiliteit van het kind), de op te leggen afstand met betrekking tot het echtelijk geschil, de bescherming van broeder- en zusterschap of de bekwaamheid van de ene ouder om de rechten van de andere in acht te nemen (Nathalie Massager, Droit familial de l’enfance, filiation – autorité parentale – hébergement, Brussel, Bruylant, 2009, blz. 381 en volgende).

— présence du ministère public dans les affaires familiales communicables (autorité parentale, hébergement, etc.), et plus grandes possibilités d'investigations;
— aanwezigheid van het openbaar ministerie in de mededeelbare familiale zaken (ouderlijk gezag, huisvesting, enz.), grotere onderzoeksmogelijkheden;

— autorité parentale, hébergement des enfants, contributions alimentaires pour tous les couples mariés ou non mariés;
— ouderlijk gezag, verblijfsregeling van de kinderen, onderhoudsbijdragen voor alle gehuwde of niet gehuwde koppels;

La question préjudicielle porte sur les articles 132bis et 136 du Code des impôts sur les revenus 1992 (ci-après : CIR 1992), qui disposent : « Art. 132 bis. Les suppléments visés à l'article 132, alinéa 1, 1° à 6°, sont répartis entre les deux contribuables qui ne font pas partie du même ménage mais qui exercent conjointement l'autorité parentale sur un ou plusieurs enfants à charge qui donnent droit aux suppléments visés ci-avant et dont l'hébergement est réparti de manière égalitaire entre les deux contribuables : - soit sur la base d'une convention enregistrée ou homologuée par un juge dans laquelle il est mentionné explicitement que l'hébergement de ces enfants est réparti de manière égalitaire entre les deux contribuables et qu'ils sont disposés à répartir les suppléments à la quotité du revenu exemptée d'impôt pour ces enfants; - soit sur la base d'une décision judiciaire où il est explicitement mentionné que l'hébergement de ces enfants est réparti de manière égalitaire entre les deux contribuables.
De prejudiciële vraag heeft betrekking op de artikelen 132bis en 136 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 (hierna : WIB 1992), die bepalen : « Art. 132 bis. De toeslagen bedoeld in artikel 132, eerste lid, 1° tot 6°, worden verdeeld over twee belastingplichtigen die geen deel uitmaken van hetzelfde gezin maar samen het ouderlijk gezag uitoefenen over één of meer kinderen ten laste die recht geven op de bovenvermelde toeslagen en waarvan de huisvesting gelijkmatig is verdeeld over de beide belastingplichtigen : - hetzij op grond van een geregistreerde of door een rechter gehomologeerde overeenkomst waarin uitdrukkelijk is vermeld dat de huisvesting van die kinderen gelijkmatig is verdeeld over beide belastingplichtigen en dat zij bereid zijn de toeslagen op de belastingvrije som voor die kinderen te verdelen; - hetzij op grond van een rechterlijke beslissing waarin uitdrukkelijk is vermeld dat de huisvesting van die kinderen gelijkmatig is verdeeld over beide belastingplichtigen.

Une copie de la décision judiciaire ou de la convention visée à l'alinéa 1, doit être tenue à la disposition de l'administration aussi longtemps qu'au moins un des enfants dont l'autorité parentale est exercée conjointement et dont l'hébergement est réparti de manière égalitaire, donne droit aux suppléments visés au présent article.
Een afschrift van de rechterlijke beslissing of de overeenkomst bedoeld in het eerste lid, moet ter beschikking van de administratie worden gehouden zolang minstens één van de kinderen waarover het ouderlijk gezag gezamenlijk wordt uitgeoefend en waarvan de huisvesting gelijkmatig is verdeeld, recht geeft op de in dit artikel bedoelde toeslagen.

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet et R. Leysen, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 6 mai 2015 en cause de K.F. contre P.P. et D.H., dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 18 mai 2015, le Tribunal de première instance de Namur, division Namur, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 318 du Code civil, en ce qu'il prescrit que l'action de celui qui revendique la paternité de l'enfant doit être intentée dans l'année de la découverte qu'il est le père de l'enfant, ne viole-t-il pas les articles 10, 11 et 22bis de la Constitution, voire d'autres dispositions légales supranationales telles notamment la Convention européenne des droits de l'homme (en son article 8), en ce qu'il érige en fin de non-recevoir absolue l'action en contestation de paternité non intentée dans le délai légal, sans possibilité pour le juge saisi de pareille demande d'apprécier si, compte tenu des intérêts en présence (et singulièrement l'intérêt supérieur et primordial de l'enfant) et du comportement des parties, la vérité biologique ne doit pas coïncider avec la réalité socio-affective vécue par l'enfant concerné, dans une espèce où il n'a jamais existé et n'existe actuellement aucun lien généralement quelconque entre l'enfant et son père légal (l'enfant est né et a été élevé au sein d'une cellule familiale composée notamment de sa mère et de son père biologique, avant qu'ils ne se séparent), ce qui mène à entériner en fait une filiation erronée et purement artificielle et à reconnaître des droits limités au père biologique, cantonné à pouvoir seulement revendiquer un droit aux relations personnelles, alors qu'en réalité, il exerce un hébergement de l'enfant qu'il convient de qualifier de matériel quasiment exclusif (la mère le rencontrant via un espace-rencontres) et ' une a ...
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 6 mei 2015 in zake K.F. tegen P.P. en D.H., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 18 mei 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 318 van het Burgerlijk Wetboek, in zoverre het bepaalt dat de vordering van de man die het vaderschap van het kind opeist, moet worden ingesteld binnen het jaar na de ontdekking van het feit dat hij de vader van het kind is, de artikelen 10, 11 en 22bis van de Grondwet, en zelfs andere supranationale wettelijke bepalingen zoals met name het Europees Verdrag voor de rechten van de mens (artikel 8 ervan), doordat het de niet binnen de wettelijke termijn ingestelde vordering tot betwisting van het vaderschap als absolute grond van niet-ontvankelijkheid instelt, zonder dat de rechter bij wie een dergelijke vordering aanhangig is gemaakt, de mogelijkheid heeft om te beoordelen of de biologische waarheid, rekening houdend met de aanwezige belangen (en in het bijzonder het hogere en primordiale belang van het kind) en met het gedrag van de partijen, niet moet samenvallen met de door het betrokken kind beleefde socioaffectieve werkelijkheid, in een casus waarin nooit enige band, welke dan ook, tussen het kind en zijn wettelijke vader heeft bestaan, noch thans bestaat (het kind is geboren en werd opgevoed binnen een gezinskern die meer bepaald uit zijn moeder en zijn biologische vader bestond voordat die uit elkaar gingen), waardoor in feite een verkeerde en volkomen onnatuurlijke afstamming wordt bekrachtigd en beperkte rechten worden toegekend aan de biologische vader, die alleen een recht op persoonlijk contact kan eisen terwijl hij in werkelijkheid vrijwe ...

Au titre de ces causes, le législateur a retenu celles qui ont trait à l'exercice de l'autorité parentale, à l'hébergement et au droit aux relations personnelles (article 1004/1, § 1er, du Code judiciaire).
De wetgever heeft hierbij geopteerd voor de zaken die betrekking hebben op de uitoefening van het ouderlijk gezag, de verblijfsregeling en het recht op persoonlijk contact (artikel 1004/1, § 1, van het Gerechtelijk Wetboek).

Elle prévoit le retour de l'enfant dans un délai raisonnable, devant les juridictions de son lieu de résidence habituelle habilitées à statuer sur son hébergement et sur l'autorité parentale exercée à son encontre.
Ze voorziet de terugkeer van het kind binnen een redelijke termijn voor de rechterlijke instanties van zijn gewone verblijfplaats die bevoegd zijn om een uitspraak te doen over zijn/haar huisvesting en over het ouderlijk gezag die jegens hem/haar is uitgeoefend.